نامۀ سرگشاده به گزارشگران ویژه شکنجه و گردهمائی مسالمت آمیز و تشکل

آقایان ماینا کیای و خوان مندِز 

فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشری، توجه شما را

به رویدادهای اخیر در زندان اوین تهران جلب میکنند

( فارسی و انگلیسی )

 گزارشگر ویژه آزادی گردهمایی مسالمت آمیز و تشکل، آقای ماینا کیای                          

گزارشگر ویژه شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز، آقای خوان مندِز

 دفتر کمیسر عالی حقوق بشر

پاله ویلسون

شماره 52 خیابان پاکی

1201 ژنو

 ژنو، 28 آوریل 2014 (8 اردیبهشت 1393)

 موضوع: رویدادهای روز 17 آوریل و روزهای پس از آن در زندان اوین

 پیوست الف: فهرست زندانیان مجروح در رویدادها

فهرست ب: فهرست زندانیان منتقل شده به سلول های انفرادی

 آقای کیای

آقای منِدز،

 فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، و سازمان عضو آن جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، مایل هستند توجه شما را به رویدادهای اخیر در زندان اوین تهران جلب کنند.

در ساعت 9:30 صبح روز 28 فروردین، عده ای از ماموران لباس شخصی ـ گویا ماموران امنیتی و اطلاعاتی ـ و نیز گارد و مسئولان زندان برای بازرسی وارد بند 350 مردان شدند. بعضی از زندانیان اتاق های 1 و 3 بند 350، که از بازرسی های پیشین تجربه نامناسبی (ناپدید شدن وسایل و مواد غذایی) را داشتند خواهان آن شدند که بازرسی از اتاق‌های‌شان در حضور آن‌ها صورت بگیرد. در واکنش به این درخواست، ماموران شمار زیادی از زندانیان را به هواخوری فرستادند و ماموران لباس شخصی به زندانیان باقی مانده در بند 350 حمله کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. زندانیانی که در هواخوری بودند با اطلاع از حمله در داخل بند به اعتراض های لفظی پرداختند. آنها نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و در نتیجه عده ای مجروح شدند. ماموران سپس در راهرو تونل تشکیل دادند و زندانیان را در حال عبور از داخل آن با باتوم و مشت و لگد زدند. سپس بعضی از زندانیان را با دستبند و چشم بند به داخل مینی بوس ها منتقل کردند. بنا به گزارش ها کف مینی بوس ها و هواخوری زندان خون آلود بود.

در نتیجه این حمله، بسیاری از زندانیان مجروح شدند و جراحت بعضی از آنها شدید بود. بیش از 30 زندانی در پی حمله در روز 28 فروردین به سلول های انفرادی منتقل و از مراقبت پزشک محروم شدند. زندانیان در سلول های انفرادی نیز مورد شکنجه و بدرفتاری های دیگر قرار گرفتند. این شکنجه ها و بدرفتاری ها شامل لخت کردن زندانیان، تراشیدن موی سر، زدن دستبند و کشیدن بر روی زمین، مشت و لگد، بوده است.

اقدامات زندانیان

در واکنش به این رویدادها، 74 تن از زندانیان بند 350 که به سلول های انفرادی منتقل نشدند نامه سرگشاده ای به دادستان کل کشور نوشتند که در روز 30 فروردین منتشر شد. این نامه رویدادهای روز 28 فروردین و تشخیص های اولیه در باره جراحت ها را شرح داده است. امضاکنندگان آن نوشته اند که حاضرند در مراجع قضایی شهادت بدهند.  نامه دیگری که 28 زندانی امضا کرده اند در روز 31 فروردین برای آقای روحانی، ریاست جمهوری، ارسال شد. امضاکنندگان این نامه با شرح رویدادهای 28 فروردین خواهان معاینه فوری پزشکی مجروحان پیش از بهبود جراحت ها و تحقیق و بررسی به وسیله هیات مستقل و غیرجانبدار شده اند. به علاوه، 12 تن از زندانیان بازمانده در بند 350 پس از حمله روز 28 فروردین، در روز اول اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زدند. 21 زندانی دیگر نیز در روز 2 اردیبهشت اعتصاب غذا را آغاز کردند و بیانیه ای منتشر کردند که خواست هایشان را مطرح و اعلام کردند که تا تحقق این خواست ها به اعتصاب غذای خود ادامه خواهند داد. این خواست ها شامل بازگرداندن تمام زندانیان از سلول های انفرادی، تحقیق در باره رویدادها و مسئولان نقض حقوق زندانیان و قانون شکنی، عذرخواهی رسمی از زندانیان و خانواده هایشان بود.

اقدامات خانواده های زندانیان

در روز 20 آوریل (31 فروردین)، خانواده های زندانیان سیاسی در جلوی ساختمان مجلس گرد آمدند. کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به یکی از نمایندگان مجلس، آقای دواتگری، ماموریت داد با خانواده ها دیدار کند و به کمیسیون گزارش بدهد.   بعضی از نمایندگان درخواست کردند که خانواده ها بتوانند ملاقات ویژه ای با اعضای خانواده هایشان در زندان اوین داشته باشند. اما زندانیانی که در روز اول اردیبهشت در سلول انفرادی بودند با خانواده هایشان ملاقات نداشتند. در روز 22 آوریل (2 اردیبهشت)، در حدود 300 نفر از اعضای خانواده ها و حامیان آنها در جلوی ریاست جمهوری گرد آمدند و نامه ای را با درخواست هایشان به آقای مهدوی، بازرس ویژه ریاست جمهوری، دادند:

·         تشکیل فوری کمیته حقیقت یاب متشکل از نمایندگان هر سه قوه و اعزام فوری آنان به بند ۳۵۰ جهت بررسی رویدادهای 28 فروردین و روزهای پس از آن؛

·         معرفی آمران و عاملان این حادثه وحشتناک به قوه قضائیه و محاکمه آنان و پیگیری جهت اجرای عدالت؛

·         بازگرداندن زندانیانی که به سلول های انفرادی منتقل شده اند به بند 350 و اقدام برای درمان آنها؛

·         اخذ تضمین از قوه قضائیه برای حفظ امنیت پایدار زندانیان و اعطای حقوق به حق آنان از قبیل مرخصی، آزادی مشروط، تلفن، ملاقات حضوری؛

·         بازخواست و برکناری وزیر دادگستری به خاطر نادیده گرفتن رویدادهای 28 فروردین و انکار وقوع جراحت ها؛

·         سؤال از وزیر اطلاعات در خصوص علل رویدادهای 28 فروردین.

واکنش دولتمردان ایران

تا تاریخ 24 آوریل (4 اردیبهشت)، واکنش دولتمردان در ایران به طور عمده انکار گستردگی خشونت در زندان اوین بوده است. در روز 31 فروردین، وزیر دادگستری حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی اعلام کرد که تنها دو نفر از زندانیان که در هنگام بازرسی مقاومت کرده بودند در درگیری های بند 350 زندان اوین به طور جزیی زخمی شده اند. در همان روز، رییس سازمان زندان ها غلامحسین اسماعیلی دو بار وقوع هر گونه درگیری یا ضرب و شتم در زندان اوین در روز 28 فروردین را تکذیب کرد.

در روز 2 اردیبهشت، 9 تن از نمایندگان مجلس به طور رسمی از وزیر دادگستری درخواست کردند در باره رویدادهای روز 28 فروردین در بند 350 زندان اوین تحقیق کند.  اما در روز 3 اردیبهشت، رییس قوه قضاییه آیت الله آملی لاریجانی، در جلسه ای با مسئولان بالارتبه قضایی، گفت بر اساس گزارش رییس سازمان زندان ها هیچ خلافی در روز 28 فروردین صورت نگرفته است.  در همان روز، سخنگوی دولت، آقای نوبخت، در جمع خبرنگاران گفت که برای بررسی رویدادهای 28 فروردین و گزارش در باره آنها تیمی در دولت تشکیل شده است. 

1 ـ شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز

رفتار تحقیرآمیز و غیرانسانی (نگاه کنید به پیوست 4)

بر اساس شهادت های زندانیان، ماموران زندان مرتکب چندین اقدام خشونت آمیز علیه زندانیان شدند. این اقدامات شامل ضرب و شتم، شکنجه و بدرفتاری در سلول های انفرادی بود.

به علاوه، دست کم دو تن از زندانیان به نام اسماعیل برزگری و امید بهروزی در هنگام دریافت مراقبت پزشکی به خاطر جراحت طی حمله مورد بدرفتاری قرار گرفته اند. آقای برزگری یک یا دو روز در بهداری اوین به تختش زنجیر شده بود. آقای بهروزی نیز (با دستبند و پابند) به تختش در بهداری زندان اوین زنجیر شده بود. آقای بهروزی در اعتراض به این بدرفتاری تا زمانی بازگشت به بند 350 در روز 30 فروردین دست به اعتصاب غذا زد.

روز دوشنبه 21 آوریل (1 اردیبهشت)، خانواده ها اجازه یافتند با زندانیان بند 350 دیدار کنند. تعدادی از زندانیان که در سالن ملاقات زندان برای دیدار با خانواده هایشان حضور پیدا کردند با عصا و کمربندهای طبی به ملاقات رفته بودند. موهای سرشان تراشیده بود و برای راه رفتن به یک دیگر کمک می کردند. کبودی ها آشکار بود. به گفته زندانیانی که در سالن ملاقات حضور پیدا کردند، آنها گویا از بقیه که هنوز در سلول های انفرادی بودند کم‌تر مورد خشونت قرار گرفته اند.

این اعمال نشانگر نقض ممنوعیت کامل شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز است، یعنی یکی از قواعد آمره که در مورد وضعیت زندانیان در مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (ماده 31)، و مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان (اصل 6)  ابراز شده است. این ماده در ادامه تاکید می کند که در حبس «هيچگونه شواهد و شرايطی را نمی‌توان به عنوان توجيهی برای شكنجه يا ديگر مجازات‌ها يا رفتارهای ظالمانه، غيرانسانی يا توهين آميز به كار گرفت.»

علاوه بر این خشونت، بعضی از زندانیان به خانواده هایشان گفتند که موهای سرشان به زور تراشیده شده است. این عمل در مغایرت با ماده 10 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ـ ایران از سال 1975 (1354) عضو متعاهد آن است ـ است که بر تعهد به احترام به عزت انسانی تمام زندانیان تاکید می کند.

استفاده از مکان های تنگ برای حبس (نگاه کنید به پیوست ب)

بیش از 30 زندانی پس از ضرب و شتم بدون دریافت مراقبت پزشکی کافی به سلول های انفرادی منتقل شدند. ده تن از آنها در تاریخ 19 آوریل (30 فروردین)، هفت تن دیگر در 21 یا 22 آوریل (1 یا 2 اردیبهشت) و دو تن دیگر در روز 23 آوریل (3 اردیبهشت) به بند 350 بازگشتند. دست کم 11 زندانی در تاریخ 24 آوریل (4 اردیبهشت) هنوز در سلول های انفرادی بودند. بر اساس شهادت زندانیان، زندانیانی که در سلول های انفرادی مانده اند دست به اعتصاب غذا زده اند.

این رفتار در عین حال که رفتار غیرانسانی به شمار می رود، ناقض ماده (1)32 مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان است  که اظهار می دارد که قرار دادن زندانی در جای تنگ نباید بدون معاینه پزشک انجام شود.

محرومیت از مراقبت پزشکی

همان طور که در بند قبلی عنوان شد، زندانیان منتقل شده به سلول های انفرادی از مراقبت پزشکی محروم ماندند. تنها یکی از زندانیان انتقالی به سلول انفرادی، آقای محمد صدیق کبودوند، پس از سه روز در سلول انفرادی، برای دریافت مراقبت پزشکی به بیرون منتقل شده است.

این رفتار نقض مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان و مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان است که تاکید می کنند که زندانیان باید در هنگام ضرورت از مراقبت پزشکی برخوردار باشند (به ترتیب ماده 1ـ22 و اصل 24).

2 ـ نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز

بروز خشونت علیه زندانیان در زندان اوین ظاهرا در واکنش به تلاش زندانیان برای مقاومت در برابر تخلف های ماموران رخ داده است. هیچ اقدام خشونت آمیزی از  سوی این زندانیان گزارش نشده است. مقاومت آنها فقط لفظی بوده است زیرا آنها تنها اصرار کرده اند درهنگام بازرسی در اتاق هایشان حضور داشته باشند. آنها به روش فیزیکی مقاومت نکرده اند. پس از این که لوازم شخصی زندانیان در وسط اتاق ها تلنبار شده، آن دسته از زندانیان که در اتاق ها مانده بودند صدای اعتراض بلند کردند و به خواندن سرود و فریاد کردن «مرگ بر دیکتاتور» پرداختند. زندانیان می گویند که پس از  آن به آنها دستور داده شده به طور کامل به طور کامل لباس هایشان را در بیاورند که با مخالفت و اعتراض لفظی شدید آنها رو به رو شدند.

بنابراین، این رفتار نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز است که در ماده 22 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده است. علاوه بر این، این حق در وضعیت مشخص زندانیان در مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان در اصل 3 ذکر شده که می گوید: «هيچ يك از حقوق بشری افراد در هر گونه حبس يا زندان كه در قوانين، ميثاق‌ها، مقررات يا عرف كشور تصريح شده، نبايد به اين بهانه كه اين مجموعه اصول اين گونه حقوق را تصریح نکرده يا به ميزان كمتری تصریح کرده، محدود يا از آنها فروكاسته شود.»

خشونتی که در زندان اوین رخ داده به طور آشکار نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز زندانیان اتاق های 1 و 3 به شمار می رود. در حقیقت، ضرب و شتم، اقدام به شکنجه و بدرفتاری و استفاده از سلول انفرادی در واکنش انتقام جویانه به حق اعتراض مسالمت آمیز زندانیان انجام شده است.

به علاوه، همان طور که شما آقای کیای در گزارشتان (A/HRC/20/27) ابراز کرده اید: «در شرایط ویژه که واکنش فوری به شکل تظاهرات به یک رویداد سیاسی قابل توجیه باشد، تصمیم به بر هم زدن گردهمایی مسالمت آمیز بعدی تنها به دلیل ندادن اطلاع از پیش، و بدون این که مشارکت کنندگان دست به رفتار غیرقانونی زده باشند، محدودیت نامتناسب بر آزادی گردهمایی مسالمت آمیز به شمار می رود» و «هر گاه که ممکن باشد، ماموران اجرای قانون نباید در گردهمایی های مسالمت آمیز به استفاده از زور متوسل شوند و هر گاه که استفاده از زور به طور قطعی ضروری باشد، باید اطمینان حاصل کنند که هیچ کس قربانی استفاده از زور زیاد یا بدون هدف نشود» (قطعنامه شورای حقوق بشر 35/19، بند 6). بنابراین، حتا اگر این زندانیان پیش از گردهمایی درخواست رسمی نکرده باشند، سرکوب خشونت بار اقدام آنها به طور آشکار نشانه «محدودیت نامتناسب» بر آزادی گردهمایی مسالمت آمیز آنها به شمار می رود.

امیدواریم که بتوانید از این اطلاعات در چارچوب اختیارات مربوطه خودتان استفاده کنید و در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر در اختیار شما هستیم.

با احترام،

عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر

***********************

پیوست الف:  زندانیان مجروح در رویدادهای اوین

اطلاعات ناکامل زیر از نامه های شماری از زندانیان و اظهارات خانواده های زندانیانی که روز دوشنبه 1 اردیبهشت با زندانیان دیدار داشتند، و اطلاعات مورد تایید دو پزشک زندانی در بند 350 که اکثر زندانیان را معاینه و جراحت های آنها را مشخص کرده اند،گردآوری شده است.

1)     سمکو خلقتی: شکستگی دست؛ پيراهن و لباس هاى او را از تنش در آورده و مستقيم به پشت و گردن و کتف لخت وى با شدت مى کوبيدند.

2)     سهیل بابادی: ضرب و شتم شدید با باتوم؛ کبودی شدید و خونمردگى گردن و کتف و بازو.

3)     سروش ثابت: ضربات باتوم و شکستگی سر.

4)     سعید متین پور: ضربات باتوم و بیهوشی به مدت طولانی. او هنوز در انفرادی است و از وضعیتش اطلاعی در دست نیست.

5)     اسماعیل برزگری: شکستگی دو دنده و ادرار خون آلود.

6)     امید بهروزی: پارگی شریان دست در اثر شیئی تیز (به احتمال شیشه) که بخیه شده است.

7)     کامیار ثابتی صنعت: احساس فشردگی و درد در قفسه سینه به همراه علائم قلبی که به دنبال استفاده از دارو کاهش پیدا کرد.  

8)     اکبر امینی ارمکی: پارگی پوست سر در ناحیه بالای گوش راست، خونمردگی و تورم در قسمت پشت سر، سرگیجه و تهوع و تاری دید، شکستگی سر و جراحت گردن. ضعف شنوایی در گوش راست.

9)     علیرضا رجایی: کوفتگی در ناحیه قدام ساعد دست راست، کبودی و کوفتگی در ناحیه پشت (کتف چپ و کتف راست)

10) امین چالاکی: کوفتگی و خونمردگی در ناحیه آرنج چپ.

11) مسعود عرب چوبدار: کوفتگی کتف راست و بالای بازوی راست به همراه تورم در مفصل کتف راست.

12) فرشید فتحی: کوفتگی و تورم در انگشت شست پای چپ. سپس مشخص شد که انگشت پای وی شکسته و به بیمارستان طالقانی اعزام شد. ممکن است برای درمان او جراحی لازم باشد.

13) سید حسین رونقی ملکی: کوفتگی و تورم جزئی پوست سر در ناحیه پشت، بریدگی های کوچک در انگشتان و پشت دست چپ و کف دست راست.

14) مجید محمدی معین: قرمزی ملتحمه چشم چپ و کوفتگی به همراه کبودی مختصر اطراف چشم چپ.

15) اصغر قطان: کوفتگی به همراه تورم خفیف در پشت پای چپ و راست.

16) عماد بهاور: کوفتگی های متعدد در سراسر بدن، کبودی های پشت و کتف ها، خراشیدگی های خفیف و کوفتگی در ناحیه مچ هر دو دست.

17) پیمان کاس نژاد: کوفتگی و تورم در ناحیه ساعد چپ و بریدگی جزئی در ساق راست.

18) محمد صدیق کبودوند: شکستگی سه دنده، خونریزی کلیه، شکستگی دو انگشت پای چپ، کبودی زانو و بازو، و تورم پشت سر

19) بهزاد عرب گل: ضرب و جرح شدید در سر بینی (شکستگی احتمالی)

20) سعید حائری: کبودی شدید بر روی بدن

زندانیان زیر درروز 28 فروردین به انفرادی منتقل شدند و پس از بازگشت به بند 350 مورد معاینه دو پزشک زندانی در بند قرار گرفتند که جراحت های زیر را تشخیص دادند:

21) اسدالله هادی: زخم و خراشيدگی در حال ترميم در ساق پای چپ ـ بالای قوزک داخلی ـ کوفتگی و تورم پوست سر در ناحيه پشت گوش راست، کبودی در حال بهبودی در مچ دست راست.

22)  اسدالله اسدی: خونمردگی وسيع در ناحيه بالای ناف، کوفتگی در ناحيه پشت کتف راست و محدوديت حرکت در مفصل کتف.

23)  امير دوربين قاضيانی: کبودی در حال جذب در پشت کتف راست، کبودی در حال جذب کشکک زانوی راست و محدوديت حرکت نسبی در مفصل زانوی راست.

24)  داور حسينی وجدان: تورم و کبودی در پشت، کتف چپ، به همراه محدوديت حرکت در مفصل کتف چپ.

25)  مصطفی عبدی: خراشيدگی در حال ترميم در ناحيه بالایی پوست سر به همراه تورم مختصر.

26) مصطفی ريسمان باف: کبودی های ساعد دست راست که در حال بهبودی است.

27) ياشار دارالشفا: آسیب دیدگی کمر، کبودی و تورم در پشت کتف راست و کبودی در حال جذب در ساق پای چپ.

28) مهدی خدايی: زخم در حال ترميم شصت دست راست، کبودی درحال جذب همراه با تورم خفيف و کوفتگی در پشت کتف راست.

29)  مجيد اسدی: کبودی درحال جذب داخل بازوی چپ.

30)  هوتن دولتی: کبودی و کوفتگی در حال بهبود در مچ دست راست.

31) مهرداد آهنخواه: جراحت سر.

************************

Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association

Mr. Maina Kiai 

Special Rapporteur on torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment

Mr. Juan Méndez 

Office of the High Commissioner for Human Rights

Palais Wilson

52 rue des Pâquis

1201 Geneva 

Geneva, 28 April 2014 

Re: Events that took place on April 17 and the following days in Evin Prison

Annex A: List of prisoners injured during these events

Annex B: List of prisoners sent to solitary confinemen

tDear Mr. Kiai

Dear Mr. Méndez, 

The International Federation for Human Rights (FIDH) and the League for the Defence of Human Rights in Iran (LDDHI) would like to draw your attention to the events that occurred recently in Evin Prison, in Tehran.

On April 17, at 9:30, plain-clothed agents, prison guards and officials entered Ward 350 of the Evin Prison for search and inspection. As they had already experienced misconduct of the agents during previous searches (food and personal belongings going missing), some prisoners in Rooms 1 and 3 demanded to be present during this inspection.

In response, the guards sent a large number of the prisoners from other rooms into the yard while a number of the plain-clothed agents attacked the prisoners that remained in the ward and beat them.

The prisoners who had gone outdoors and noticed this attack returned to the ward to verbally object to the beatings.  As a result, they were also also beaten. Subsequently, the guards lined up in the hallway of the ward and beat the prisoners passing through. They handcuffed and blindfolded some of the prisoners and took them into minibuses. The floors of these minibuses and the prison yard were reported to be stained with the blood of these prisoners.

As a result of this attack, many prisoners had been injured, some very badly. More than 30 prisoners were sent to solitary confinement cells and were denied access to medical care. In these cells, the prisoners were tortured and ill-treated. Torture and ill-treatment included being stripped, having their heads shaved, being handcuffed and dragged on the floor, being punched and kicked.

Actions taken by the prisoners

In response to these events, 74 prisoners in Ward 350 wrote an open letter to the Attorney-General that was published on April 19. The letter recounts the events of April 17 and provides an initial diagnosis of the injuries sustained. The signatories say they are prepared to testify. Another letter, signed by 28 prisoners, was sent to President Rouhani on April 20. This letter gives an account of the events of April 17, asks for those injured to receive a medical examination and calls for an investigation by an independent and impartial panel.

Furthermore, 12 of the prisoners who had remained in Ward 350 on April 17 began a hunger strike on April 21. 21 more prisoners began a hunger strike on April 22. They also issued a letter that outlines their demands, and states that they will continue their hunger strike until these demands are met. These demands include that all injured prisoners must be returned from solitary confinement, an investigation into events and those responsible for violating prisoners’ rights and breaking the law must be set up, and that an official apology must be made to prisoners and their families. 

Mobilization of prisoners’ families

On 20 April, families of prisoners gathered in front of the Parliament building. One member of Parliament (MP), Mr. Davatgari, was assigned by the Parliament’s National Security and Foreign Policy Committee to meet with the families of the prisoners and report back to the Committee. Some MPs also requested that the families be granted a special visit to Evin Prison to see their imprisoned relatives. However, the prisoners who were in solitary confinement on 21 April were not granted visits with their families. On 22 April, about 300 family members and supporters gathered in front of the President’s Office. They presented Mr. Mahdavi, the Special Inspector of the President’s Office with a letter outlining their demands:

1. Immediately establish an impartial truth commission consisting of representatives of the three branches of the State to visit the prison and investigate the events of 17 April and the following days;
2. Identify those responsible for the violations that took place and hold them accountable before the national Judiciary;
3. Return the prisoners in solitary confinement back to Ward 350 and provide them with medical care;
4. Have the Judiciary guarantee the protection and rights of prisoners, including allowing leave from prison, allowing for release on probation, and permitting phone calls and face-to-face visits with their families;
5. Dismiss the Justice Minister for ignoring the events of 17 April and denying the occurrence of injuries;
6. Question the Intelligence Minister about the events of 17 April.

 Response of Iranian officials

As of April 24, the responses by Iranian officials have mainly aimed at denying the scale of violence that occurred in Evin prison. On April 20, Minister of Justice Hojjatoleslam Mostafa Pourmohammadi declared that only two prisoners who resisted the searches on April 17 were slightly injured. The same day, Head of the Prisons Organisation Gholamhossein Esmaeili denied twice that any clashes or beating had taken place on April 17 in Evin Prison.

On April 22, nine MPs officially requested the Minister of Justice to investigate the events of April 17 in Evin prison’s Ward 350. However, on April 23, Head of the Judiciary Ayatollah Amoli Larijani, speaking to a meeting of high-ranking judicial officials, said the report of the Head of the Prisons Organisation showed that no violations had taken place on 17 April.

The same day, the government spokesperson, Mr. Nobakht, stated at a press conference that a team had been set up to examine the events of April 17 and report on them.

1. 1.       Torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment 

Degrading and inhuman treatment (see Annex A)

According to prisoners’ testimonies, prisoners were subjected to several acts of violence committed by prison agents. These acts included beatings, torture and acts of ill-treatment in confinement cells.

Furthermore, at least two prisoners, Esmaeil Barzegari and Omid Behroozi, had been ill-treated while receiving needed medical care as they had been injured during the attack. Mr. Barzegari was chained to his bed in Evin prison’s clinic for one or two days. Mr. Behroozi was also chained (handcuffed and shackled) to his bed in Evin prison’s clinic. In protest against this ill-treatment, Mr. Behroozi went on a hunger strike until he was sent back to Ward 350 on April 19.

On Monday 21 April, families were allowed to visit some prisoners from Ward 350. A number of prisoners who appeared in the Visitation Hall of the prison to meet their family members used walking sticks and orthopaedic belts. Their heads had been shaved and they were helping each other to walk. Bruises were visible. According to these prisoners, they had been subjected to less violence than the others who still remained in solitary confinement. 

Such acts represent violations of the absolute prohibition of torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment, a norm of jus cogens that has been clearly recalled regarding the situation of detainees by both the UN Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners (rule 31), and the UN Body of Principles for the Protection of All Persons under any Form of Detention or Imprisonment (article 6). This article further underlines that “no circumstance whatever may be invoked as a justification for torture or other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment” in situation of detention. 

Beside this violence, some prisoners told their families that their heads had been shaved by force in contrary to the article 10 of the International Covenant on Civil and Political Rights – to which Iran is a party since 1975 – that stresses the obligation to respect the human dignity of all detainees. 

Use of confinement cells (see Annex B)

After having being beaten, more than 30 prisoners were sent to confinement cells without being provided with adequate medical care. Ten of them returned to Ward 350 on April 19, seven more returned between April 21 and 22, and two more were returned to Ward 350 on April 23. As of April 24, at least 11 prisoners remain in solitary confinement. According to prisoners’ testimonies, those prisoners who remain in solitary confinement have initiated a hunger strike. 

While this represents forms of inhuman treatment, it also violates rule 32.1 of the UN Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners, which states that punishment by close confinement should never be imposed without medical examination.  

Denied access to medical care

As stated in the previous paragraph, prisoners sent to confinement cells had been denied the right to access medical care. Only one prisoner who was sent to solitary confinement, Mr. Mohammad Sadiq Kaboudvand, had been taken outside of the solitary confinement cell, after having spent three days in this cell, to receive medical treatment.

This represents a violation of both the UN Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners and of the UN Body of Principles for the Protection of All Persons under any Form of Detention or Imprisonment, that affirm that prisoners should be provided with medical care whenever it is necessary (rule 22.1 and principle 24, respectively). 

1. 2.       Violation to the right to peaceful assembly 

The breakdown of violence against prisoners that occurred in Evin Prison seems to have been a response to the attempt of some prisoners to mobilize themselves to resist the wrongdoings of agents. No acts of violence committed by these prisoners had been reported. Their resistance was purely oral as they simply insisted to be present in their rooms during the inspection. They did not physically resist. As their personnel effects were thrown into a pile in the middle of the rooms, prisoners who had stayed in the rooms voiced their objections and began singing protests songs and shouting “Down with the dictator”. Then, prisoners report that they were ordered to strip fully, which they apparently refused and verbally objected to. 

This violent repression thus represents a violation of the right to peaceful assembly recognized by article 22 of the ICCPR. This right has been further recalled regarding the specific situation of detainees by the UN Body of Principles for the Protection of All Persons under any Form of Detention or Imprisonment, which stated in its principle 3 that “there shall be no restriction upon or derogation from any of the human rights of persons under any form of detention or imprisonment recognized or existing in any State pursuant to law, conventions, regulations or custom on the pretext that this Body of Principles does not recognize such rights or that it recognizes them to a lesser extent”. 

Violence that occurred in Evin Prison clearly represents a violation of the right to peaceful assembly of prisoners of Rooms 1 and 3. Indeed, beatings, acts of torture and ill-treatment as well as the use of solitary confinement occurred as retaliation against the right of those prisoners to protest peacefully. 

Furthermore, as you, Mr. Kiai, have stated in your report (A/HRC/20/27), “in special circumstances when an immediate response, in the form of a demonstration, to a political event might be justified, a decision to disband the ensuing, peaceful assembly solely because of the absence of the requisite prior notice, without any illegal conduct by the participants, amounts to a disproportionate restriction on freedom of peaceful assembly” and “wherever possible, law enforcement authorities should not resort to force during peaceful assemblies and ensure that where force is absolutely necessary, no one is subject to excessive or indiscriminate use of force” (HRC resolution 19/35, para. 6). Thus, even if these prisoners did not issue a formal request before mobilizing themselves, violent repression of their action clearly represented a “ disproportionate restriction” on their freedom of peaceful assembly. 

We hope that you will be able to use this information within the framework of your respective mandates and we remain at your disposal, should you require any additional information.

      Respectfully,

 Julie Gromellon

FIDH Representative to the UN

Permanent Delegation to the United Nations at Geneva

Rue du Grand-Pré 53   –   1202 Genève

Tel: 022 700 12 88 / Fax: 022 321 54 88

 jgromellon@fidh.org – www.fidh.org

 Annex A: List of prisoners injured during Evin’s events 

The following non-exhaustive information has been compiled from letters written by some of the prisoners and statements of families of prisoners who visited their imprisoned relatives on Monday 21 April, and corroborated by two medical doctors imprisoned in Ward 350 who were able to examine most of the prisoners and confirm their injuries: 

1. 1.       Semko Khelghati: Broken hand; his shirt and clothes were torn off and he was hit on his bare back, neck and shoulder blades.
2. 2.       Soheil Babadi: Was hit with batons and got bruises on his neck, arms and shoulder blades.
3. 3.       Soroush Sabet: Was hit with batons and suffered a head injury.
4. 4.       Saeed Matinpour: Was hit with batons and subsequently lost consciousness for a considerable length of time. He is still in solitary confinement and his condition is not known.
5. 5.       Esmaeil Barzegari: Two ribs broken and was urinating blood.
6. 6.       Omid Behroozi: Suffered a ruptured artery in his wrist from being cut with a sharp object (possibly glass) which required stitches.
7. 7.       Yashar Darulshafa: Back injury; bruises and swelling.
8. 8.       Kamyar Sabeti-San’at: Suffered sharp chest pain during the attack indicating a possible problem with his heart. He was given heart medication which reportedly relieved his pain.
9. 9.       Akbar Amini Armaki: Suffered a cut above his right ear, swelling at the back of his head, dizziness, vomiting and blurred eyesight, and a severe head and neck injury. He now has reduced hearing in his right ear.
10. 10.   Alireza Rajaei: Contusion on his right wrist; bruise and contusion on his back, on his left and right shoulder blades.
11. 11.   Amin Chalaki: Contusion and bruising on his left elbow.
12. 12.   Massoud Arab-Choubdar: Contusion on right shoulder blade and upper right arm; swelling at the joint of right shoulder blade.
13. 13.   Farshid Fat’hi: Contusion and swelling of toe on left foot. It was established that his toe was broken and he was sent to Taleghani Hospital on 20 April. He may need surgery later to repair the damage.
14. 14.   Seyyed Hossein Ronaghi-Maleki: Contusion and minor swelling at the back of head; small cuts on fingers, back of left hand and right palm.
15. 15.   Majid Mohammadi-Moein: Left eye inflammation; contusion and slight bruising around left eye.
16. 16.   Asghar Ghattan: Contusion and minor swelling at the back of both feet.
17. 17.   Emad Behavar: Several contusions all over the body; bruises at the back and shoulder blades; minor cuts and contusion of both wrists.
18. 18.   Peyman Kass-Nejad: Contusion and swelling of the left wrist and minor cut at the front of right leg.
19. 19.   Mohammad Sadiq Kaboudvand: Suffered three broken ribs, kidney bleeding, two broken toes on left foot, bruised knee and arm, and swelling at the back of the head.
20. 20.   Behzad Arab-Gol: Head injury and severe nose injury (possibly broken)
21. 21.   Saeed Haeri: Severe bruises on his body. 

The following prisoners were sent to solitary confinement on 17 April, and when they were returned to Ward 350 they were examined by the two medical doctors imprisoned there and found to have the following injuries: 

1. 22.   Assadollah Hadi: Healing wound on left leg, above the ankle; contusion and inflammation of scalp behind the right ear; healing bruise on right wrist;
2. 23.   Assadollah Assadi: Expansive ecchymosis above the navel, contusion at the back around the right shoulder blade; limited movement of shoulder blade joint;
3. 24.   Amir Dourbin Ghaziani:  Healing bruise on right shoulder blade; healing bruise on right knee and limited movement  of right knee joint;
4. 25.   Davar Hosseini Vojdan: Bruise on left shoulder blade and limited movement of left shoulder blade;
5. 26.   Mostafa Abdi: Healing injury on scalp with slight swelling;
6. 27.   Mostafa Rismanbaf: Healing bruises on right wrist;
7. 28.   Yashar Darulshafa: Healing bruise on right shoulder blade; healing wound and bruise on left leg;
8. 29.   Mehdi Khodaei: Healing wound on right thumb; healing bruise and slight swelling and contusion on right shoulder blade;
9. 30.   Majid Assadi: Healing bruise on left arm;
10. 31.   Houtan Dolati: Healing bruise and contusion on right wrist
11. 32.   Mehrdad Ahankhah: Head injury 

Annex B: List of prisoners sent to solitary confinement on 17 April 

The following non-exhaustive information has been compiled from letters written by some of the prisoners as well as statements of families of prisoners who visited their imprisoned relatives on Monday 21 April.

(The first 10 prisoners were returned to Ward 350 on 19 April) 

1. 1.       Abdolfattah Soltani (human rights lawyer)
2. 2.       Davar Hosseini Vojdan
3. 3.       Arash Hampay
4. 4.       Ali Asgari
5. 5.       Mostafa Rismanbaf
6. 6.       Mostafa Abdi
7. 7.       Amir Dourbin Ghaziani
8. 8.       Soheil Arabi
9. 9.       Assadollah Hadi
10. 10.   Assadollah Assadi 

The next 7 prisoners were returned to Ward 350 on 21 or 22 April:

1. 11.   Houtan Dolati
2. 12.   Yashar Darulshafa
3. 13.   Majid Assadi
4. 14.   Mehdi Khodaei
5. 15.   Soroush Sabet
6. 16.   Amir Rezazadeh
7. 17.   Saeed Haeri 

The following two prisoners were returned to Ward 350 on the evening of 23 April:

1. 18.   Mohammad Davari
2. 19.   Mehrdad Ahankhah 

The following prisoner reportedly spent 17 to 20 April in solitary confinement. After participating in a family visit at Evin Prison on 21 April, he has not returned to Ward 350:

1. 20.   Mohammad Sadiq Kaboudvand (president of the Human Rights Organisation of Kurdistan)

As of 24 April, the following 11 prisoners had still not returned to Ward 350:

1. 21.   Mohammad-Amin Hadavi
2. 22.   Behzad Arab-Gol
3. 23.   Gholamreza Khosravi
4. 24.   Abolghassem Fouladvand
5. 25.   Reza Akbari-Monfared
6. 26.   Behnam Ebrahimzadeh
7. 27.   Saeed Matinpour
8. 28.   Soheil Babadi
9. 29.   Semko Khelghati
10. 30.   Reza Hamyari
11. 31.   Mohammad Shojaei