روایتی از سانسور شخصیت غیررسمی نوجوانان

او در توضیح بیشتر افزود: طنز کلامی مبتنی بر دیالوگ‌ها و گفت‌وگوهای خنده‌دار شخصیت‌های داستان یا راوی داستان است، اما لازمه طنز موقعیت، موقعیت داستانی‌ است که رفتارهای خنده‌آور و کمیک از شخصیت‌ها سر می‌زند که این نوع طنز اکنون کمتر دیده می‌شود. طنز موقعیت به نسبت طنز کلامی دشوارتر است، بنابراین بیشتر آثاری که می‌بینیم طنز کلامی‌ است و مطبوعات کودک و نوجوان که اکنون تعدادشان به نسبت قبل کمتر شده بیشتر به نوع طنز کلامی که مبتنی بر نوعی لطیفه و شوخی‌های کلامی‌ است می‌پردازند.

برآبادی با بیان این‌که سلیقه و علاقه کودکان و خصوصا نوجوانان به کلی با آن‌چه ما فکر می‌کنیم، متفاوت است گفت: در واقع ما با دو نوع نوجوان طرف هستیم؛ نوجوانی که در خانه و کلاس درس مودب است و با ادب حرف می‌زند اما به محض این‌که وارد جمع دوستانش می‌شود یک‌دفعه ۱۸۰ درجه به لحاظ رفتار و شوخی‌ کردن تغییر و شخصیت دیگری پیدا می‌کند که این شخصیت دوم و شخصیت غیررسمی در آثار نویسندگان ما خیلی کم بازتاب دارد.

این عضو هیئت‌مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در بیان علت این کمبود اظهار کرد: به محض این‌که نویسنده بخواهد واقعیت رفتاری نوجوانان را منعکس کند با سانسور وزارت ارشاد مواجه می‌شود که می‌گویند «این‌ها بدآموزی دارد و خلاف عفت است و باید حذف شود». اما نوجوانی که ما با او طرف هستیم در این دنیا زندگی می‌کند و بیشتر به خواندن آثار مکتوبی‌ علاقه‌مند است که به ذائقه‌اش نزدیک‌تر است و این را به‌دست نمی‌آورد مگر از طریق کتاب‌هایی که مجوز رسمی ندارند یا از طریق اینترنت به دست‌شان می‌رسند.