۱۰ اسفند ۱۳۹۸
کودکان کار معمولا در خانواده‌های پر جمعیت بدون کوچکترین امکانات بهداشتی زندگی می‌کنند و از آسیب پذیرترین قشر جامعه به حساب می‌آیند.
انواع توصیه‌های پزشکی و بهداشتی دست به دست می‌چرخد، اما دریغ از یک دستورالعمل یا توجه ویژه به کودکان کار. «هر چند که ادعا می‌شود درصد ابتلا به این ویروس در کودکان بسیار پایین است، اما در خصوص کودکانی که نه تغذیه درست دارند، نه شرایط رشد مناسب به سر میبرند به طور قطع میزان ایمنی بدن کودکان کار و زباله گرد، با کودکان عادی تفاوت بسیار دارد و آن‌ها آسیب پذیرتر هستند». همچنین کودکانی که در سر چهارراه‌ها یا اتوبوس‌ها و مترو در حال فروشندگی هستند در معرض انواع آلودگی‌ها و از جمله ویروس کرونا قرار دارند.
به گزارش تابناک به نقل از تیترشهر: ویروس کرونا در پایتخت به جان مردم وحشت انداخته و بسیاری از والدین مانع از حضور فرزندان خود در کوچه و خیابان و مدرسه می‌شوند این در حالی است که کودکان کار فراموش شده اند چرا که بیشترین گروه آسیب پذیر در برابر کرونا هستند. این کودکان در طول روز در سر چهارراه‌ها در معرض قرار دارند و از سوی دیگر کودکان زباله گرد در میان زباله‌ها به دنبال یک لقمه نان برای خود و خانواده شان هستند.
با توجه به آمار‌ها روزانه حدود هشت و ۵۰۰ تن زباله فقط در شهر تهران تولید می‌شود و حدود چهار هزار و ۶۰۰ کودک زباله گرد وجود دارند که مسئول تفکیک بخش زیادی از این زباله هستند.
حال تصور کنید این کودکان دستکش‌ها و ماسک‌هایی که بسیاری از ما برای مقابله با کرونا می‌زنیم و خود نمی‌دانیم مبتلا هستیم یا نه را از میان زباله‌ها جمع و به درون کیسه‌های خود برای تفکیک می‌ریزند. به راستی کودکان زباله گرد چه میزان از ویروس را در سطح شهر، خانواده و دوستان منتقل می‌کنند؟
کودکان کار معمولا در خانواده‌های پر جمعیت بدون کوچکترین امکانات بهداشتی زندگی می‌کنند و از آسیب پذیرترین قشر جامعه به حساب می‌آیند. انواع توصیه‌های پزشکی و بهداشتی دست به دست می‌چرخد، اما دریغ از یک دستورالعمل یا توجه ویژه به کودکان کار. «هر چند که ادعا می‌شود درصد ابتلا به این ویروس در کودکان بسیار پایین است، اما در خصوص کودکانی که نه تغذیه درست دارند، نه شرایط رشد مناسب به سر میبرند به طور قطع میزان ایمنی بدن کودکان کار و زباله گرد، با کودکان عادی تفاوت بسیار دارد و آن‌ها آسیب پذیرتر هستند». همچنین کودکانی که در سر چهارراه‌ها یا اتوبوس‌ها و مترو در حال فروشندگی هستند در معرض انواع آلودگی‌ها و از جمله ویروس کرونا قرار دارند.
در این راستا برخی انجمن‌های مردم نهاد به اهدای ماسک و دستکش مبادرت کردند و سعی شد تا کودکان را آموزش بدهند، اما به نظر می‌رسد مسئله کودکان خیابان بسیار فراتر از اهدای ماسک و یا دستکش ست. آیا واقعاً استفاده از ماسک و دستکش می‌تواند مانع انتقال ویروس توسط این کودکان به سایرین شود؟ آنان در طول روز در حرکت و ارتباط با افراد مختلفی هستند و متأسفانه کسی به سلامتی‌شان فکر نمی‌کند.
هیچ گاه متوجه ابتلا کودکان کار و خیابان به کرونا نخواهیم شد چرا که آنان از امکانات پزشکی برخوردار نیستند و با آن همانند سرماخوردگی ساده رفتار می‌کنند و بدین ترتیب این ویروس را در سطح خانواده و جامعه منتشر می‌کنند. از سوی دیگر این افراد معمولا از حمایت خانواده برخوردار نیستند چرا که همراه با خانواده در خیابان به کسب معاش می‌پردازند.
در این روز‌ها کرونا نه تنها از حضور کودکان کار در مکان‌های عمومی کم نکرده بلکه به گفته خودشان برای جبران کاهش فروش مجبورند بیش از گذشته تلاش کنند.
به گفته الهام فخاری عضو شورای شهر تهران اگر می‌خواهیم فضای عمومی را خلوت کنیم وضعیت معیشتی این کودکان بسیار مهم است و باید روی وضعیت معیشتی آن‌ها تمرکز کنیم.
از این رو به نظر می‌رسد مدیریت شهری باید با پیمانکارانی که این کودکان را در این روز‌ها به کار می‌گیرند برخورد کند، اما دریغ از توجه از سوی شهرداری و از سوی دیگر بهزیستی باید ضمن آموزش به این کودکان، معیشت آنان را در این دوره تامین کند تا آنان مجبور نشوند برای لقمه‌ای نان کرونا به خانه‌ها ببرند.
آخرین دیدگاهها