۰۸ اردیبهشت ۱۳۹۹
این معلمان آنقدر مهربان و نجیبند که در برابر سختی‌ها، خم به ابرو نمی‌آورند و حتی با امکانات محدود، بهترین‌ها را خلق می‌کنند و زنگ دلنشین آموزش هیچگاه در مدرسه آنها تعطیل نمی‌شود.
گروه آموزش و پرورش ـ خبرگزاری فارس: روایت عشق معلمی، روایت عجیبی است؛ روایت انسان‌هایی است که با همه وجود تلاش می‌کنند تا گوشه‌ای از علم و آگاهی را از چشمه دانش به دانش‌آموزانشان، بنوشانند؛ آنها در این مسیر خستگی‌ناپذیرند؛ فرسنگ‌ها راه را می‌پیمایند و مسیرهای صعب‌العبور را طی می‌کنند تا بر جهل و بیسوادی خط بطلان بکشند.
این معلمان آنقدر مهربان و نجیبند که در برابر سختی‌ها، خم به ابرو نمی‌آورند و حتی با امکانات محدود، بهترین‌ها را خلق می‌کنند و زنگ دلنشین آموزش هیچگاه در مدرسه آنها تعطیل نمی‌شود.
خلاقیت، پشتکار و مهربانی این معلمان در این روزهای کرونایی بیش از پیش خود را نشان داده است؛ نمونه آن معلمانی هستند که در شرایطی که دانش‌آموزانشان به تلویزیون، تلفن همراه و اینترنت دسترسی ندارند، آستین همت را بالا زدند و به شکل حضوری به آموزش شاگردانشان می‌پردازند حتی در این مسیر، به رغم آنکه حقوق بالایی ندارند اما از جیبشان هزینه هم می‌کنند.
یکی از این معلمان عاشق، محرم نوازش است؛ معلم و مدیر مدرسه محمدیه در روستای قره قشلاق جعفرآباد که هر روز برای آموزش شاگردانش، مسیر طولانی را طی می‌کند؛ او هر روز ۱۱۰ کیلومتر در تردد است تا به نزد دانش‌آموزانش برسد و البته شاگردانش نیز خود را از روستاهای قره قشلاق (دمیرچی حاجی محرم، این الی برات و این الی صمد) به صورت دو نفری و سه نفری، با رعایت اصول بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی سر کلاس درس در دشت مغان می‌رسانند.
این معلم می‌گوید: به دلیل فاصله گذاری اجتماعی و برای اینکه دانش‌آموزان از همدیگر فاصله داشته باشند، تدریس آنها بر اساس پایه تحصیلی انجام می‌گیرد و نوبتی برای آنها تدریس می‌کنم؛ همه مدارس روستاها و قشلاق تابعه عشایر جعفرآباد، فعال بوده و تمام معلمان منطقه مغان در این روزها در اطراف مدارس حضور داشته و به وضعیت تحصیلی و حتی تربیتی دانش‌آموزان خود رسیدگی می‌کنند.
در شرایط کرونا، قرار نیست دانش‌آموزان با نیازهای ویژه از درس و مشق عقب بمانند؛ شرایط این دانش‌آموزان با دانش‌آموزان عادی کمی متفاوت است و این موضوع باعث می‌شود تلاش معلمان آنها چند برابر شود و البته این معلمان جزو دسته عاشق‌ترین هستند.
سازمان آموزش و پرورش استثنایی شرایطی فراهم کرده که دانش‌آموزان با نیازهای ویژه هم بتوانند از آموزش مجازی بهره‌مند شوند اما این آموزش به مانند آموزش حضوری و فضای واقعی کلاس درس نیست.
عاطفه رجبی معلم مدرسه استثنایی پیام در شهر گتوند از توابع استان خوزستان است؛ او وقتی دید که فاطمه یکی از شاگردانش به دلیل مشکل جسمی و حرکتی و ضعف در حرکت عضلات دست، نمی‌تواند برای آموزش از موبایل و تبلت استفاده کند، برای اینکه فاطمه از درس‌هایش عقب نماند گاهی به خانه فـاطمه می‌رود و گاه فـاطمه نزد او می‌آید و آموزش فاطمه همچنان ادامه دارد.
در حال حاضر با همکاری صدا و سیما، آموزش‌های تلویزیونی از دو شبکه 4 و 7 ادامه دارد و معلمان نیز در فضای مجازی، به آموزش دانش‌آموزانشان مشغول هستند اما برخی دانش‌آموزان هستند که شاید به هر دو بخش این آموزش‌ها دسترسی نداشته باشند یا نتوانستند به دلایل مختلف از این آموزش‌ها بهره‌مند شوند.
طاهره نکوییان معلم پایه اول دوره ابتدایی است که در شهرستان نورآباد ممسنی در مدرسه تدبیر و پیوند به دانش‌آموزان اتباع افغانستانی به شکل حضوری درس می‌دهد؛ این خانم معلم می‌گوید:کلاس درس من 30 نفره است که از این تعداد 14 دانش‌آموز دسترسی به تلویزیون، اینترنت و گوشی هوشمند ندارند، بنابراین تصمیم گرفتم تا کلاس درس را برای این دانش آموزان با رعایت نکات بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی ادامه دهم.
منیژه رضایی آموزگار دبستان شهید محمدپور یکی از روستاهای منطقه فورگ از توابع استان فارس است؛ این خانم معلم وقتی دید که شاگردانش به دلیل ضعیف بودن اینترنت و آنتن‌دهی پایین تلفن‌های همراه امکان، استفاده از آموزش در فضای مجازی را ندارند، خودش دست به کار شد.
اوایل ارتباط تلفنی با 20 شاگردش داشت ولی آنچه مدنظرش بود در آموزش تلفنی حاصل شد به همین دلیل تصمیم گرفت که حضوری درس دهد؛ خانم رضایی می‌گوید: در حال حاضر دانش آموزان دبستان هر روز با ماسک و رعایت فاصله اجتماعی در کلاسی که در این روستا در محل منزل یکی از دانش‌آموزان بر پا کرده‌ایم حاضر می‌شوند.
برخی معلمان هم به رغم آنکه خودشان درگیر بیماری یا مصدومیت بودند، به دلیل همان عشق معلمی به تدریس دانش‌آموزانشان پرداختند؛ یکی از آنها سجاد احمدی مدیر آموزگار عشایری شهرستان هرسین از توابع استان کرمانشاه است.
آقامعلم به رغم آنکه از ناحیه دستانش با مصدومیت مواجه شده است اما مسیر منزل تا محل زندگی دانش‌آموزان عشایری‌اش را طی می‌کند و به آموزش آنها می‌پردازد.
در شهرستان مرزی گیلان غرب هم علی مرادی فرهنگی دلسوز و جانباز سرافراز دوران دفاع مقدس با وجود جراحی کلیه و سابقه ناراحتی قلبی با عشق به میان دانش‌آموزان عشایری منطقه می‌رود تا نشان دهد هیچ عاملی، حتی بیماری یارای مقابله در برابر عشق معلمی را ندارد.
معلمان در مسیر عشق معلمی و تدریس دانش به فرزندان این مرز و بوم، از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند حتی از حقوقشان هم گذشتند و این واقعا اگر عشق نباشد پس چیست؟
مثلا خانم معلم ساوه‌ای حقوق یک ماه خود را برای تأمین اینترنت دانش‌آموزان بی‌بضاعتش اختصاص داد.
یا نمونه دیگر، رقیه سرقینی معلم فداکار شهرستان اهر از توابع استان آذربایجان شرقی است که وقتی دید دانش‌آموزش در منزلشان تلویزیون ندارد، برای خانواده او یک تلویزیون خرید.
این موارد گوشه‌ای از عشق معلمی است؛ فراموش نکنیم در آستانه هفته معلم هستیم و حالا می‌توانیم بیندیشیم چگونه می‌توانیم قدردان معلمان سرزمینمان باشیم.
آخرین دیدگاه‌ها