هم میهنان گرامی
آیا میدانید :
در اسفند ماه 1372 کشور ایران پیمان نامه جهانی حقوق کودک را پذیرفت و یکی از شرایط اساسی اجرای درست این پیمان نامه، آشنایی همه افراد جامعه به ویژه مقامات مربوط به امور کودکان، با این پیمان نامه است؟
آیا میدانید :
ماده 37 همین پیمان نامه به صراحت می‌گوید: هیچ کودکی نباید مورد شکنجه، رفتار ستمگرانه و بازداشت غیر قانونی قرار گیرد؟
دولت جمهوری اسلامی نه تنها زندانیان سیاسی، عقیدتی و مدنی کشورمان را درون سلول های مخوف زندان های پیدا و پنهان در اقسا نقاط کشور مورد انواع شکنجه های جسمی و روحی قرار میدهد بلکه آگاهانه نسبت به خانواده و بویژه فرزندان آنان ظلمی مظاعف را روا میدارد تا از این طریق اسیران به بند کشیدۀ خود را وادار به تسلیم و پذیرش انواع اتهام های واهی قرار دهد. از جمله:
علی اکبر و صبا فرزندان بهزاد عرب گل، ژینا و آرتین فرزندان کامران و کیوان رحیمیان، ستایش و شکیبا دختران رسول بداقی، بشیر فرزند فرشید یداللهی، دریا فرزند مهدی معتمدی ، یحیی و طاها فرزندان علیرضا رجایی، ﺗﺎﺗﺎﺭ،پسرمهرعلی بیگلو، پویا و پرهام و پارسا فرزندان زیدآبادی، مانا دختر پیمان چالاکی، ربکا وجاکوب فرزندان سعید عابدینی، آتیلا پسر محمود فضلي، صبا دختر ساجده عرب سرخی، فریده دختر حمید مرادی ، و صدها نونهال و نوجوان دیگر که نامشان در این اندک نمی گنجد.
کمیته دفاع از حقوق کودکان و نوجوانان ضمن محکوم نمودن اینگونه اعمال و عدم رعایت ها دراجرای مصوبات و کنوانسیون های اعلامیه جهانی حقوق بشر،خواستار کنترل و اجبار بیش از پیش مسئولان جمهوری اسلامی در عمل به کلیه مواد اعلامیه جهانی حقوق کودک و پیمان نامه حقوق کودک و حذف هرگونه پیش شرط می باشد و در این راستا از شورای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحدد میخواهد که نسبت به انجام آن اقدام لازم را بعمل آورند.
449
آخرین دیدگاه‌ها