مادۀ ۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر
تمام ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق با هم برابرند. عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر برادرانه رفتار کنند.
مادۀ ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر
همه انسانها بی هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیده ی دیگری، خاستگاه اجتماعی و ملی، وضعیت دارایی، محل تولد یا در هر جایگاهی که باشند، سزاوار تمامی حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه»اند.
مادۀ ۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.
مادۀ ۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم ذیصلاح ملی در برابر نقض حقوق اولیه ای است که قوانین اساسی یا قوانین عادی برای او برشمرده و به او ارزانی داشته اند.
مادۀ ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون نگرانی از مداخله و مزاحمت و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.
دادگاه انقلاب شیراز طی حکمی، ۱۵ تن از پیروان آئین بهائی در این استان را به یک سال و نیم تا سه سال و نیم زندان محکوم کرده است.
گیتی پورفاضل از صدور حکم ۱۵ موکل بهائی خود خبر داد و گفت که قاضی رسیدگی کننده به این پرونده در دادگاه انقلاب شیراز چهار زن متهم این پرونده را به یک سال و نیم زندان محکوم کرده اما حکم حبس آنها را به مدت پنج سال تعلیق کرده است. همچنین از ۱۱ متهم باقی مانده این پرونده، چهار تن را به اتهام فعالیت مستمر علیه امنیت کشور به سه ونیم سال حبس تعزیری و ۷ متهم دیگر را نیز هر یک به ۲۰ ماه حبس محکوم کرده است.
گیتی پورفاضل با اشاره به اینکه “احکام این پرونده به رویت همکارم رسیده است”، گفت که حتما در مهلت قانونی نسبت به حکم دادگاه بعدی اعتراض کرده و امیدوارم قاضی رسیدگی کننده به پرونده نسبت به احکام دادگاه بدوی تجدید نظر کند.
ما فعالین کانون دفاع ازحقوق بشردرایران ضمن محکوم کردن اینگونه بازداشتهای غیرقانونی، محدودیت های غیرانسانی و عملکردهای خودسرانه که عملا نقض حقوق انسانهاست، خواستار محترم شمردن و اجرای تمامی مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر هستیم بویژه :
حق داشتن آزادی اندیشه، انتخاب و تغییر مذهب و باور دینی؛ آزادی علنی و آشکار کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی و حق آزادی دگراندیشی
505
آخرین دیدگاه‌ها