۰۳ آذر ۱۴۰۰
در ویدئوی زیر قمه‌کشی کودکان در یکی از خیابان‌های تهران را مشاهده می‌کنید. لازم به ذکر است که اگر چنین رفتارهای پرخاشگرانه‌ای در کودکان کنترل نشود، می‌تواند آینده آنها را به تباهی کشاند و پیامد‌های خطرناکی را در پی داشته باشد.
در این ویدیویک دقیقه و 45 ثانیه ای که کاربران از آن به عنوان «ویدیو قمه کشی هلیا» یاد کردند در ابتدا دو گروه از دخترانی که 15-16 سال بیشتر سن ندارند درگیری لفظی را باهم دارند و ناگهان تنش میان آنها به برخورد شدید از نوع کشیدن مو و لگد زن دو نفره تبدیل می شود و در ادامه یکی از این دخترها، دختر دیگری را چنان پرتاب می کند که بخشی از کتف و سرش به ناحیه سیمانی کنار باغچه برخورد می کند.
در این نقطه از این ویدیو، بینندگان متوجه می شوند که دختری که در باغچه افتاد «هلیا» نام دارد. اما باز مشاهده می شود که او از باغچه بلند می شود و درگیری دوباره ادامه پیدا می کند. نکته قابل توجه آن است که افرادی که از این صحنه در حال فیلم برداری هستند و تا حدودی با حرف هایشان به این درگیری ها دامن می زنند، چند پسر هم سن و سال همین دخترانند. البته در لا به لای این فیلم صدای فحاشی ها و واژه های بالای ۱۸ سال هم به گوش می رسد.
در ادامه این فیلم می بینیم که پس از آرام شدن نسبی دعوا، یکی از حاضران متوجه «چاقو»یی می شود که هلیا پنهان کرده و وقتی به آن اشاره می کند، دخترک یک قمه ۵۰ سانتیمتری را از شلوارش بیرون می کشد. در این لحظه صداهایی به گوش می رسد که عنوان می کند « شر می شه» و انگار برای آن که این شر نشود هلیا از این قمه استفاده چندانی نمی کند و تمام ماجرا انگار به نشان دادن آن قمه به دوستانش تمام می شود و دختران دیگر می آیند و هلیا را از این صحنه ی درگیری دور می کنند.
برای بررسی چندین عمل و اقدامی اولین سوالاتی که در ذهنمان ایجاد می شود این است که مگر این نوجوانان به اصطلاح دهه هشتادی خانواده ندارند که آن ها را نظارت کنند؟ و چرا خشم و نفرت آنقدر زیاد شده است که یک نوجوان می تواند با خودش چنین سلاحی را حمل کند؟ و سوالاتی که ممکن است از ذهن هر کسی با دیدن چنین صحنه هایی عبور کند.
آسیب شناسان چه می گویند
امان الله قرایی مقدم، آسیب شناس اجتماعی با اشاره به عوامل متعددی که در جامعه برای بروز این پدیده ها مطرح هستند به مواردی از قبیل نوع تربیت و پرورش فرد و سبک زندگی خانواده اشاره کرد و گفت: فشار های روحی و روانی مثل ناکامی در رسیدن به آرزوهای بدیهی و به حق، سبب سرخوردگی، یاس و نا امیدی می شود و جامعه را به سمت پرخاشگری می برد.
قرایی مقدم بیان کرد: فضای مجازی و رسانه ها همه در بروز رفتارهای نامتعارف و پرخاشگرانه دخیل هستند و بر نحوه رفتار همه افراد و به طور ویژه نوجوانان تاثیر می گذارند.
وی بیان کرد: شکل گیری هویت افراد در جوامع امروزی از هویت عقلانی، شهودی و اجتماعی به سمت هویت مادی و فردی پیش رفته است، به همین دلیل مردم بی تفاوت نسبت به اتفاقات و دعواها و بروز این گونه مسائل در جامعه هستند. مصلحت گرایی افراد را نسبت به هم بی تفاوت و بی احساسی را در بین آن ها رواج می دهد.
این آسیب شناس اجتماعی بر این موضوع که یک نوجوان را نمی توان نماینده همه آن ها دانست تاکید کرد و گفت: یک سری ارزش های دینی، سنتی، فرهنگی و عقلانی در جامعه ما کمرنگ شده و برای این اصلاح رفتارها باید به ریشه این مسائل رجوع کرد و به آن ها توجه داشت.
وی بیان کرد: پخش شدن گسترده این فیلم های نامتعارف اجتماعی تاثیرات مخربی دارد، البته به فضای خانوادگی و اجتماعی زندگی افرد هم بستگی دارد و میزان اثرگذاری آن متفاوت است. عصبانیت جزئی از زندگی ما است و در تمامی وجوه زندگی قابل مشاهده است که رفتارهای نوجوانان ثمره عصبانیت، خشونت و پرخاشگری در رفتار بزرگسالان است.
حال اگر در نوجوانان رفتارهای پرخاشگرانه و گاها مغایر با بقیه همسالان شان مشاهده می شود، هیچ گاه نمی توان همه آن ها را دارای این ویژگی دانست. آسیب پذیری نوجوانان مخصوصا با گسترش ارتباطات بسیار بیشتر و عمیق تر است و این مسئله متولیان فرهنگی و اجتماعی را موظف می کند تا با بررسی های علمی، دغدغه های نوجوانان را درک و بستر مناسب رشد فردی و اجتماعی آن ها را فراهم کنند.
آخرین دیدگاهها