بچه هایی که زیر پایشان نفت جاری است ولی بالای سرشان سقفی ندارند و مجبور هستند در فضای سرد زیر باران امتحان بدهند.در همین رابطه، یک دانشجو از اهواز گزارشی از دانشگاههای اهواز را جهت اطلاع هموطنان به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام داده است که در زیر می خوانید:«با شروع بارش باران مشکل عمدهی اهواز که گرفتگی معابر و بوی بد فاضلاب است نیز گریبانگیر خوابگاههای دانشجویی شده است.علاوه بر اینکه سیستم گرمایشی مناسبی نیز تحویل دانشجویان داده نشده و بعضی از اتاقها از هیتر استفاده میکنند که خطرهای خود را دارد و با وجود اعتراضات دانشجویان رسیدگی از سوی مسئولین انجام نشده است.ساختمان های فرسوده و قدیمی با مشکلات بسیاری چون برقکشی نامناسب و دیوارهای ترک خورده مواجه هستند. از طرفی راه پلههای اضطراری خوابگاههای دخترانه نیز قفل هستند.علاوه بر آن نبود سیستم حمل و نقل مناسب و کافی برای رفتن به دانشگاه چه برای دانشجویان خوابگاهی و چه برای دانشجویان غیرخوابگاهی باعث شده است تا در این وضعیت بد معیشتی دانشجویان متحمل هزینههای اضافی برای رفت و آمد شوند.حتی در درون دانشگاه هم سرویسهای درون دانشگاهی که از زمان آغاز کرونا فعالیت خود را متوقف کرده بودند با وجود حضوری شدن دانشگاه، فعالیت خود را از سر نگرفتهاند.از این مسائل که بگذریم از غذاهای دانشگاه نمیشود گذشت که حتی گربههای دانشگاه و خوابگاه هم حاضر به خوردن بعضی از آنها نیستند و با وجود اعتراضات و پیگیری ها تغییری مشاهده نمیشود.در خوابگاهها بعضی از دانشجویان به کار دانشجویی مشغول هستند که حقوق آن ها را نیز مانند حقوق سایر اقشار جامعه با تاخیر های چند ماهه پرداخت میکنند.»اما وضعیت از اینهم بدتر است:علاوه بر مشکلات دانشگاهها و مدارس، کانال خبری خاکزدگان فیلم دردناکی را از شرایط فاجعه بار کودکان در اهواز منتشر کرد؛ بچه های کوچکی که برای رفتن به مدرسه باید از توی فاضلابها رد بشوند و دچار انواع عفونت ها شده یا غرق شوند.
اما سوال اینجاست:
چرا بچه های نفت در سرزمین طلای سیاه با اینهمه پول و ثروت و دارایی باید در چنین وضعیت اسفناکی زیر خط فقر و بدون کمترین امکانات زندگی کنند؟
آخرین دیدگاهها