«ما مردمان خاورمیانهایم، بعضیهایمان در جنگ كشته میشویم، بعضی در زندان، بعضیهایمان در جاده میمیریم، بعضی در دریا، حتی بلندترین كوهها هم، انتقام تنهاییشان را از ما میگیرند، چرا كه ما شغلمان مُردن است».
ترجمه حمیدرضا ابک از شعر نشاط حمدان. از آخرین پستهای کومار درافتاده در شبکههای اجتماعی است. نوجوان ۱۶ سالهای که ۸ آبان بر اثر اصابت گلولههای ساچمهای در پیرانشهر کشته شد.
حسن درافتاده، پدر کومار درافتاده در گفتوگو با رادیو فردا میگوید که او را احضار کرده و از او خواستهاند بگوید فرزندش را گروههای کرد کشتهاند. اما او تأکید میکند که کومارش را حکومت کشته استمسقیم وضیح می دهد: مرا احضار کردند گفتند آن چیزی که آنها می خواهند من بگویم اما این در ذات من نیست. دولت، پسر مرا کشته و باید جوابگو باشد. گفتند گروهکها زدهاند گفتم اگر آنها زدهاند چرا در همان زمان شما آنجا بودید. چرا جنازهاش را برداشتید. چرا موبایلش دست شما بود.
آقای درافتاده میگوید که در هیچ دنیایی و در هیچ قانونی، بچه ۱۶ ساله را با تیر نمیزنند.
در پست دیگری که این روزها در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود کومار نوشته بود «باید زیست گاهی با یک گل سرخ، گاهی با دلی تنگ، گاهی با اندکی امید».
پدرش به رادیو فردا میگوید: پسر ۱۶ ساله من با دوستانش بیرون رفته بود. دو سه نفر بودند. ایستاده بودند. مأموران لباسشخصی با ماشین شخصی می آیند و آنها را میزنند. کومار را از یک متری زدهاند. کل سمت راست بدنش کاملاْ ساچمه خورده بود. اینقدر از نزدیک زده بودند که پزشکی قانونی هم گفت از یک متری زده بودند.
پدر کومار درافتاده میگوید که در فرمانداری به او گفتهاند پیکر پسرش را تحویل می دهند اما شستن پیکر و خاکسپاریاش بیشتر از یک ساعت نباید طول بکشد.
او فرزندش را شهید مینامد و میگوید که فرزندش برای آزادی رفته بود.
آخرین دیدگاهها