جمهوری اسلامی ایران، همچنان زندان بزرگ روزنامه نگاران است.

ایران همچنان جزو پنج زندان بزرگ دنیا برای روزنامه‌نگاران است و از نظر سانسور رسانه‌ها و اعمال محدودیت برای روزنامه‌نگاران، مقام هفتم  جهان را دارد.

  طبق آمارهای جهانی، روزنامه‌نگاران و دست اندرکاران مطبوعات  در بسیاری از کشورها از نظر گزارشگری با سانسور و محدودیت‌های فراوان  روبرو هستند.اما کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران که سازمانی غیردولتی در نیویورک است در اینباره اظهار میدارد:  کشور ایران پس از ترکیه و در کنار چین از نظرحبس روزنامه‌نگاران،  پیشتاز هستند. این سه دولت پیوسته از اتهاماتی چون «اقدام علیه دولت یا نظام» استفاده می‌کنند.

احضار، بازداشت و سرکوب روزنامه‌نگاران و مطبوعات اصلاح‌طلب علیرغم انتخاب آقای حسن روحانی در سال ۹۲ ، ادامه یافته و ایران در گزارش ۲۰۱۳ خانه آزادی،  رتبه ۱۹۰ را از بین  ۱۹۷ کشور در شاخص آزادی مطبوعات، کسب کرده است.

این در حالی است که  وزیر امور خارجه ایران،ادعا میکند :

«ما در ایران هیچ کسی را به خاطر عقیده‌اش زندانی نمی‌کنیم.» !!!؟

ماده ی ۱۹ اعلامیه حقوق بشر:

هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون نگرانی از مداخله و مزاحمت و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.

604

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

نمایندگی گیسن