عليه شكنجه و زندان و اعدام در روز جهاني

در حمايت از زندانيان سياسي در ايران

  بيش از سه دهه از حاكميت رژيم  شكنجه و اعدام در ايران ميگذرد.  در طول اين مدت رژيم از هر فرصت و بهانه اى جهت سركوب، اذيت و آزار، دستگيرى  و اعدام و حذف فيزيكى كسانى كه به هر شكلى  با سياستها  و چهارچوب نظام مخالفت كرده اند دست زده است. 

كارگر و معلم و پرستار به جرم مطالبه حق و حقوق و اعتراضش،  وكيل به جرم دفاع از آزادى موكل، زن به جرم زن بودن و نپذيرفتن قوانين ضد زن، هنرمند و نويسنده به جرم استفاده از قلم و هنر، همجنسگرا به جرم تمايل جنسي اش، جوان به جرم  شاد بودن، بهائي به جرم داشتن عقيده مذهبي متفاوت، فعال كودك به جرم دفاع از كودكان كار و خيابان،  دانشجو به جرم  دفاع از سنگر آزادى، كودك به جرم اينكه پدر و مادرش در زندان است، خانواده زنداني به جرم درخواست ملاقات و آزادى  فرزند دلبندش، زنداني به جرم اعتراض در زندان، جانبدربرده از شكنجه و زندان  به جرم افشاي جنايات رژيم, خانواده اعدام شده به جرم جستجوى محل دفن فرزندش……

واقعيت اينست كه بخش اعظم مردم ايران در طول بيش از سه دهه مرتبا در معرض حمله رژيم جنايتكار اسلامى بوده اند و تمامى عرصه هاى زندگى و سلامت جانى و روانيشان مورد حمله قرار گرفته اند.

ماشين جنگي رژيم براي حفظ بقاى  خود  قصد نابودي  هر كسي را دارد كه به نحوي موجوديت نظامش را به خطر مياندازد.

عليرغم وحشيانه ترين سركوبها در ٣٦  سالاخیر،  اعدام  ده ها هزار نفر و شكنجه، زندان  و اذيت و آزار  صدها هزار و بلكه ميليونها نفر در ايران  رژيم نتوانسته است  اعتراض و مبارزه را در ايران خاموش كند.

اعتراض زندانيان سياسي از داخل زندان گواه مهم و عيني در بيان اين واقعيت است.

زنداني به دليل اعتراضش در جامعه به زندان ميافتد اما در داخل زندان  نيز دست از مبارزه بر نميدارد.

زندانى در مقابل مامورين زندان و شكنجه گرانش  دست به اعتراض جمعي زده  و فرياد ميزند ”  مرگ بر دیکتاتور، زنده باد آزادی، مرگ بر حکومت اعدام “،  بهنام ابرهيم زاده ها و رسول بداقى ها را تهديد و شكنجه و به سلول انفرادى منتقل ميكنند , خانواده شان را تهديد و دستگير ميكنند تا به خيال خود خاموششان كنند.

 در مقابل،  زندانى  خطاب به دنيا  بلندتر سخن ميگويد و در نامه هايش جنايات رژيم را افشا ميكند، جان خود را به خطر مياندازد و از حق زنده ماندن همبند يش كه حكم اعدام گرفته است حمايت ميكند،  از دارو و درمان محرومش ميكنند  و به ” اعدام خاموش” محكومش ميكنند اما زنداني حاضر نميشود  صداي اعتراضش را خاموش كند.

اين يعنى صداى پر قدرت حق طلبي و مبارزه, اين يعنى صداى پر صلابت انسانيت, اين يعنى صداى مبارزه مردم ايران عليه رژيم جنايتكار اسلامى. زنداني سياسي سمبل و تجلى اعتراض در جامعه است.

بياييد همه باهم اين صداى قدرتمند و پر صلابت زندانيان سياسي را از گلويمان فرياد زده و اين صدا را هر چه وسيعتر, هر چه عظيمتر به گوش مردم دنيا برسانيم. اين صدا را با قدرت تمام در گوش سازمانها ى جهانى و دولتهايى فرياد بزنيم كه نميخواهند و به نفعشان نيست صداى بيحقوقى مردم ايران و در عين حال صداى مبارزه شان را بشنوند.

در چهار سال اخير در روز سى خرداد –بيستم ژوئن روز جهانى در حمايت از زندانيان سياسي در ايران,  به همراه سازمانها, تشكلها و شخصيتهاى مدافع آزادى زندانيان سياسي در سراسر جهان  صداى زندانيان سياسي بوده ايم. امسال نيز هر چه باشكوهتر و وسيعتر در روز شنبه  بيستم ژوئن ٢٠١٥ برابر با سى خرداد ١٣۹٤ , در كشورهاى مختلف  دست به  گردهمايى زده و صداى اعتراض زندانيان سياسي و خانواده هايشان را به گوش جهانيان ميرسانيم.

بيستم ژوئن –سى خرداد متعلق به زندانيان سياسى است, متعلق به تك تك كسانيست كه به هر نحوى در طول اين ٣٦ سال در معرض جنايات رژيم قرار گرفته اند.

در هر نقطه اى از جهان كه هستيد با گردهمايى, سمينار, حركت سمبليك, صدور بيانيه و پيام, سخنرانى و افشاگرى در اين روز , به روز جهانى در حمايت از زندانيان سياسي بپيونديد.

شيوا محبوبى

سخنگوى كميته مبارزه براي آزادى زندانيان سياسى در ايران

١٣ مى ٢٠١٥ برابر با  ٢٣ ارديبهشت ماه ١٣۹٤