به مناسبت ۱۲ ژوئن روز جهانی لغو کار کودک

جوینده خبر: محمد رضا عبداللهی

در چنین روزی ما فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران خواهان

مبارزه تمامی جنبشهای اجتماعی در جهت ممنوعیت

کار اجباری و هر گونه بهره کشی از کودکان ،

دادن هویت انسانی به آنها و برخوردای تمامی کودکان از آموزش رایگان ،

تحصیل،بهداشت و امکانات رفاهی و آمورزشی هستیم.  

 در روزهای نخستین ژوئن سال ۱۹۹۸ ، بیش از۲۵۰ کودک به نمایندگی از میلیونها کودک کار در سراسر جهان با فریاد علیه کار کودک ، آموزش و تحصیل رایگان برای کودکان در مقابل سازمان جهانی کار تجمع کردند .کودکانی که نماینده میلیونها کودک کارگر در مزارع ، کارگاهها، خیابانها و کودکان مورد بهره کشی جنسی بودند. جای پاها و دستان نحیف این کودکان در قالبهایی از سیمان حک شد و از این قالبها ستونی برافراشته شد که تا به امروز نماد مبارزه برای لغو کار کودک است.

اما پس از گذشت سالها از چنین روزی ، در حالی این روز را گرامی می داریم که هنوز به دلیل نابسامانیهای اقتصادی و اجتماعی کودکان بسیاری در سراسر جهان درس و تحصیل ، بازیها و ارزوهای قشنگ کودکانه را فراموش کرده اند و در خیابانها، کارگاهها ، کوره ها و مزارع نان شب خود و خانواده خود را جستجو می کنند.کاری اجباری که حاصل فقر و بی عدالتی است .دریغا که کار کودک تحصیل و بازیهای شاد کودکانه است.

و امروز در حکومت استبدادی ملایان ،میلیونها  تومان صرف هزینهای انتخاباتی می شود بدون آنکه نامی از کودکان و حقوق آنها در میان باشد. افشای میلیاردها تومان دزدی اموال مردم توسط سردمداران رژیم ولی فقیه ، پولی که سهم کودکان است و از آنها دریغ شده است. افزایش دزدیهای حاکمان ، افزایش روزافزون قیمت کالاهای اساسی ، خانواده ها را وادار ساخته تا کودکان خود را روانه بازار کار و خیابانهای خشن و بی رحم کنند. دنیایی خشن که دنیای سراسر آرامش ومهر و رویاهای شیرین کودکان را در کام خود فرو می بلعد. فقر پدران و مادرانی که برای تأمین فقط نان  شب خود کودکان خود را به کارمافرمایی می فروشند یا روزانه اجاره می دهند تا ساعتها در سرما و گرما برای کارفرما در کنار خیابانها بایستند و با صدای کودکانه و نگاه ملتمسانه خود عابران را به خرید یک گل ، فال ، کبریت یا آدامس و …. تشویق کنند تا مبادا دست خالی به نزد کارفرما بازگردند و جسم نخیفشان در زیر ضربات مشت و لگد کارفرما له شود. کودکانی که ساعتها با پشتهای خمیده با دستانی نحیف نقش بر قالی می زنند . کودکانی که در کوره های آجرپزی خشت می زنند و دهها آجر را بر پشت خود حمل می کنند.

اما حاکمان این را هم تحمل می کنند و برای پنهان کردن دزدیهای خود و سرپوش گذاشتن بر قثر مردم که خود مسبب آن بوده اند، به این کودکان در خیابانها یورش می برند ، آنها را بازداشت می کنند تمام وسایل و پولهای آنها را ضبط می کنند ، آنها را مورد ضرب و جرح قرار می دهند تا به خیال خود از آنها زهر چشم بگیرند تا دیگر در کنار خیابانها و معابر بساط نکنند. .و چه بسیار کودکانی که هر ساله در فرار از دست سرکوبگران در خیابانها و اتوبانها به علت تصادف ، در قبرستان آرزوهای خود به خواب می روند.

در چنین روزی ما فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران خواهان مبارزه تمامی جنبشهای اجتماعی در جهت ممنوعیت کار اجباری و هر گونه بهره کشی از کودکان ، دادن هویت انسانی به آنها و برخوردای تمامی کودکان از آموزش رایگان ، تحصیل،بهداشت و امکانات رفاهی و آمورزشی هستیم.   

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

۲۱  خرداد ۹۲ برابر با ۱۱  ژوئن ۲۰۱۳