کودکانی با والدین خودکامه، به خود متکی نیستند
دریافت از: لیلا سعادت
دکتر «احمد اسمعیلی» کارشناس روانشناسی:
خشونت خانوادگی شایع ترین نوع خشونت در سراسر جهان است.
یک کارشناس روانشناسی با بیان اینکه کودکانی با والدین خودکامه، به خود متکی نیستند، گفت: خشونت خانوادگی شایع ترین نوع خشونت در سراسر جهان است.
دکتر «احمد اسمعیلی» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی آذربایجانغربی، با بیان اینکه خشونت خانوادگی شایعترین نوع خشونت در سراسر جهان است، افزود: این پدیده با وجود تفاوتهای فرهنگی، دینی، اقتصادی و اجتماعی بین ملتها و فرهنگها، همهی مرزهای جغرافیایی و سیاسی را درنوردیده و به پدیدة جهانی، فرا تاریخی و فرهنگی بدل شده است.
وی خشونت خانوادگی را رابطه نابرابر و سلطهجویانه و رفتار پرخاشگرایانه فرد با اعضای خانه برشمرد و افزود: یکی از جدیترین عوامل خشونت در افراد شیوههای فرزندپروی است که روانشناسان استدلال کردهاند که رفتارهای والدین تأثیر مهم و گستردهای بر اندیشهها، رفتار و احساسات کودکان میگذارد.
این روانشناس با اشاره به شیوههای فرزندپروری موثر در ایجاد شخصیت خاص در کودکان گفت: این سبکها عبارتند از سبک مستبدانه یا سلطهگر که شامل قوانین اجباری و سخت و سطوح پایین پذیرش است؛ والدین مستبد برخلاف والدین دموکرات، تحریکپذیر، انعطافناپذیر، زورگو، خشن و نسبت به نیازهای کودکان بیتوجهند، کودکانی که والدین خودکامه دارند، کمتر متکی به خود هستند و نمیتوانند به تنهایی کاری انجام دهند یا از خود عقیدهای داشته باشند. بیشتر متمایل به ساکت بودن، مؤدب بودن، خجالتی بودن و از نظر اجتماعی غیرمثبت بودن و درمانده بودن هستند.
دکتر اسمعیلی یکی دیگر از عوامل خشونتهای خانوادگی را مسایل اقتصادی دانست و خاطر نشان کرد: بارها، در رابطه با این موضوع اظهارنظرهای گوناگونی به عمل آمده و رابطهاش با بزهکاری، به صورت عموم و خشونت به گونه خاص، بررسی و تأیید شده است. در این شکی نیست، که هرچه جامعه به لحاظ فرهنگی فقیرتر باشد و هرچه منظومة قانونی، فکری، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی آن عقب ماندهتر باشد، ریشههای خشونت و پرخاشگری در آن جامعه عمیقتر است چون جوامع، در سایهی فقر و تنگدستی، یارای آن را ندارند، که عناصر بنیادین یک روان سالم و عاری از اختلال را برای افراد خویش ارمغان کنند.
این روانشناس در رابطه با ارتباط فرهنگ و خشونت خانوادگی خاطر نشان کرد: در خصوص نقش فرهنگ در خشونت خانوادگی دیدگاهی به نام دیدگاه هماهنگی فرهنگی وجود دارد که فرهنگ میراث اجتماعی پیشین است که بر رفتار کنونی و آینده فرد تاثیر میگذارد. برخی محققان فرهنگ، ارتباط مشخصی میان رفتار خشونتآمیز مردان نسبت به زنان و هنجارهای اجتماعی یافتهاند.
اسمعیلی یادآور شد: مردانی که با همسران خود بدرفتاری میکنند، در فرهنگی زندگی میکنند، که در آن، حاکمیت مردان بیش از زنان است. از دیگر ویژگیهای دیگر این فرهنگ، تأیید پرخاشگری مردان، وجود حاکمیت مردانه و فرمانبرداری زنان است. بنابراین، در جوامع پدرسالار، استفاده از قدرت برای ثبات و برقراری امتیازات مردان، مشروعیت دارد. خبرگزاری ایسنا 05 مرداد
آخرین دیدگاهها