۲۴ آذر ۱۳۹۸ –
عصر ایران؛ جعفر محمدی* – این روزها چند تیتر و خبر، فراتر از چند تیتر و خبر بودند. شاید از این پس، مطالب اینچنینی را تحت عنوان کلی “خبر و نظر” بنویسم؛ تا قسمت چه باشد:اولاً که ممنون بابت تعطیل کردن مدارس؛ باز هم تعطیل کنید. باور کنید آنچه در مدارس به بچه ها یاد داده می شود ارزش آن را ندارد که بچه های مردم در هوای آلوده شهرها بروند و بیایند و ریه هایشان را آلوده کنند. نظام آموزشی ایران ورشکسته است و حق ندارد نفس بچه ها را نیز ورشکسته کند.
ثانیاً همان طور که قبلاً نوشته ام “آلودگی هوا معدلی است از وضعیت کلی کشور” ؛ همان طور که در دولت اول روحانی، آلودگی هوا نسبتاً کمتر بود و آن را نشانه ای از بهبود امور می دانستیم، امروز نیز می گوییم که اگر آلودگی هوا نفس مان را بریده است، محصول سوء مدیریت دولت است، بی هیچ تعارفی.
ثالثاً از نظر من یکی از تعاریف فاجعه این است که چیزهای غیرعادی، برای مردم عادی شود، مانند آلودگی هوا که بسیار عادی شده و مردم از پیش می دانند در فصل های سرد سال، باید هوای آلوده تنفس کنند.
آخرین دیدگاهها