فقدان مراکز درمانی و راه مناسب؛ مرگ کودک ۶ ساله در روستای نوگین و گیشدان بر اثر عقرب گزیدگی

۰۴ اردیبهشت ۱۳۹۹

خبرگزاری هرانا – یک کودک ۶ ساله در روستای نوگین و گیشدان از توابع لیردف هرمزگان، بر اثر عقرب‌گزیدگی جان باخت. فقدان بیمارستان و درمانگاه مجهز در مرکزیت یا نزدیکی این روستا و عدم رسیدگی به حداقل های درمانی در کنار عواملی چون معابر خاکی و نامناسب سالهاست که سلامت ساکنان این منطقه را تهدید و جان آنها را می‌ستاند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کمپین فعالین بلوچ، یک کودک ۶ در روستای نوگین و گیشدان بر اثر عقرب‌گزیدگی جان باخت.

هویت این کودک «سلیم خداداد، فرزند نبی‌بخش» عنوان شده است.

منابع محلی با شرح جزییات بیشتر از حادثه در اینباره می‌گویند: “نبود بیمارستان در نزدیکی و دیر رسیدن آمبولانس موجب این حادثه شد؛ ۵۰ کیلومتر جاده چند ماه است که مسدود شده و امکان تردد وجود ندارد و ما به‌سختی با موتور سیکلت شخصا کودک را به آمبولانس رساندیم و دیر رسیدن به بیمارستان به قیمت جان این کودک تمام شد”.

لازم به یادآوری است که سال ۹۸، دهیار روستای گورسر اعلام کرده بود که ۷ نفر از اهالی منطقه بر اثر عقرب‌گزیدگی، بیماری و بارداری قبل از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داد‌ه‌اند.

به گفته وی فاصله نزدیک‌ترین روستای نوگین و گیشدان تا درمانگاه شهر لیردف ۵۰ کیلومتر و فاصله دورترین روستا ۱۱۰ کیلومتر است. جاده‌های این منطقه کوهستانی و خاکی هستند و اگر بیماری بخواهد با خودروهای سواری معمولی به لیردف انتقال یابد، چندین ساعت طول می‌کشد تا به درمانگاه برسد و طبیعتاً احتمال فوت بیمار وجود دارد.

طی هفته گذشته نیز کودکی هفت ساله به نام «رباب» طی حادثه‌ای مشابه در روستای محروم شهر گافر بشاگرد از توابع بندرعباس، بر اثر عقرب گزیدگی پس از دوساعت تب و در فقدان حتی یک مرکز درمانی در این منطقه، و تعلل در پذیرش و رسیدگی پزشکی جان باخته بود.

ساکنان روستای منطقه نوگین و گیشدان از توابع لیردف هرمزگان، با محرومیت‌های متعددی دست به گریبانند. ۱۸ روستای این منطقه که بین شهرستان جاسک و بشاگرد واقع شده است، با جمعیت افزون بر ۳۰۰ خانوار همچنان از مشکل کمبود یا نبود آب شرب، نبود امکانات درمانی و بهداشتی و نداشتن راه و جاده‌های مناسب در رنج هستند.

با در نظر گرفتن دستاورهای علم پزشکی در عصر کنونی، در صورت عقرب گزیدگی پس از تزریق پادزهر پس از ۴ ساعت علائم از بین رفته و فرد به حالت عادی بر می گردد. با این حال فقدان بیمارستان و درمانگاه مجهز در مرکزیت یا نزدیکی این روستا و عدم رسیدگی به حداقل های درمانی در کنار عواملی چون معابر خاکی و نامناسب سالهاست که سلامت ساکنان این منطقه را تهدید و جان آنها را می‌ستاند.