طی ۱۱۰ کیلومتر برای آموزش به ۸ دانش‌آموز عشایر در روزهای کرونایی

۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۹

این بار صدای الفبای زندگی از دل طبیعت زیبای مغان به گوش می‌رسد؛ قدم‌هایی که مشتاق‌تر از همیشه برای کسب علم، رهسپار یک راه طولانی می‌شوند تا به دنبال علمی باشند که همواره در قیاس با ثروت قرار می‌گیرد و همه می‌گویند علم بهتر است یا ثروت؟.

به گزارش ایسنا، معلمی با فداکاری و پیمودن ۱۱۰ کیلومتر با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، کلاس درس را برای هشت دانش‌آموز در روستای قره‌قشلاق جعفرآباد استان اردبیل برگزار می‌کند تا درس ایثار و فداکاری ماندگار شود.

روستایی عشایرنشین که تابستان را در سراب آذربایجان‌شرقی و زمستان را در منطقه‌ای دورافتاده‌ای که خبری از اینترنت، تلویزیون و حتی تلفن نیست؛ اما فداکاری و چیزی به نام وجدان در این روستا حرف اول و آخر را می‌زند. روستایی دورافتاده که درسرمای استخوان‌سوز، دلشان از مهر و محبت همدیگر گرم می‌گیرد.

دشت مغان اردبیل تنها میزبان آنها است؛ و یک زیرانداز که گویی کافی است تا دانش آموزان، با فداکاری آموزگار خود،سرمشق زندگی را از بر کنند؛ سطر به سطر بنویسند تا در آینده برای خود کسی باشند. با از راه رسیدن ویروس کرونا، تمام دروس به صورت مجازی و با از طریق تلویزیون، آموزش داده می‌شود اما متأسفانه روستای قره‌قشلاق جعفرآباد به هیچ‌کدام از این امکانات دسترسی ندارد.

چند روزی است که عکسی از یک معلم فداکار که کلاس درس خود را در دل طبیعت برگزار می‌کند در فضای مجازی دست به دست می‌شود؛ در این روزها که شیوع ویروس کرونا، موجب تعطیلی مدارس شده است معلم فداکار و با وجدان روستای قره قشلاق جعفر آباد، با رعایت فاصله گذاری اجتماعی، کلاس درس خود را در دل طبیعت زیبای مغان برگزار می‌کند تا دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند.

وقتی درس انسانیت را خوب یاد گرفته باشی، سختی‌ها و خطرات را به جان میخری تا راه پر فراز و نشیب علم و تحصیل برای مناطق عشایری را هموار کنی.

وجدان و فداکاری این معلم و علاقه دانش آموزان به یادگیری علم، تنها اشتیاقی بود که مرا به جست و جوی این معلم راهی کرد تا بار دیگر چند سطری از فداکاری، بر دل تاریخ حک شود و به یادگار بماند. باید بگویم که اهالی روستای قره‌قشلاق جعفرآباد، عشایر هستند و برای ییلاق به حوالی شهرستان سراب کوچ می‌کنند؛ دانش آموزان محروم و دورافتاده مناطق عشایری با دیدن معلم فداکارشان از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجند.

«محرم نوازش»، تنها معلم و مدیر مدرسه محمدیه در روستای قره قشلاق جعفرآباد است که هر روز که سپیده صبح سر می‌زند به عشق دانش آموزان خود، ۱۱۰کیلومتر مسیر رفت و برگشت را طی می‌کند تا مبادا صفحات کتاب درسی دانش آموزان با گذشت روزها ورق نخورد و از درس عقب بمانند؛ یک مسیر طولانی که عشق و علاقه آن را کوتاه‌تر می‌کند و دانش آموزان نیز خود را از روستاهای قره قشلاق (دمیرچی حاجی محرم، این الی برات و این الی صمد) به صورت دو نفری و سه نفری، با رعایت اصول بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی سر کلاس درس در دشت مغان حاضر می‌کنند.

تنها معلم فداکار این روستا متولد سال ۱۳۵۳و دارای مدرک کارشناسی راهنمایی و مشاوره است؛ از همان ابتدا نیز علاقه بسیاری به شغل معلمی داشته تا اینکه بعد از مدتی که در آموزش و پرورش، مشغول به فعالیت بوده در سال ۸۸از قسمت اداری به آموزش، تغییر مسیر داده و اکنون ۱۱سال است که الفبای زندگی را به دانش آموزان این روستا آموزش می‌دهد. تنها معلم روستای قره قشلاق جعفرآباد، مدیریت مدرسه محمدیه را نیز بر عهده دارد و به امور اداری نیز رسیدگی می‌کند.

کلاس‌ها با رعایت فاصله گذاری اجتماعی برگزار می‌شود

نوازش گفت: روستای قره قشلاق جعفرآباد، روستایی دورافتاده است و دانش آموزان در مدارس کانکسی، تحصیل می‌کنند؛ در این مدرسه تلفن وجود ندارد و دانش آموزان نیز به اینترنت و شبکه‌های تلویزیونی دسترسی ندارند. با توجه به نبود اینترنت و شبکه‌های تلویزیونی، برای اینکه دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند با رعایت فاصله گذاری اجتماعی، کلاس درس دانش آموزان به صورت دو نفری در دشت مغان برگزار می‌شود.

نوبتی برای دانش آموزان تحصیل می‌کنم

براساس گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، تنها معلم این روستا ادامه داد: مدرسه محمدیه، پنج پایه تحصیلی دارد که علاوه بر پایه پیش‌دبستانی، سه دانش آموز در پایه اول، دو دانش آموز در پایه‌های دوم و سوم و سه دانش آموز در پایه‌های چهارم و پنجم مشغول به تحصیل هستند و به دلیل فاصله گذاری اجتماعی و برای اینکه دانش آموزان از همدیگر فاصله داشته باشند، تدریس آنها به صورت پایه انجام می‌گیرد و نوبتی برای آنها تدریس می‌کنم؛ همه مدارس روستاها و قشلاق تابعه عشایر جعفرآباد، فعال بوده و تمام معلمان منطقه مغان در این روزها در اطراف مدارس حضور داشته و به وضعیت تحصیلی و حتی تربیتی دانش آموزان خود رسیدگی می‌کنند.

نوازش اهل روستای بابک از توابع شهرستان بیله سوار است که هر روز مسافت رفت و برگشت ۱۱۰کیلومتری را برای تدریس به دانش آموزان خود طی می‌کند تا به روستای قره قشلاق جعفرآباد برسد و کلاس درس خود را در دشت‌های زیبای مغان برگزار کند؛ این معلم فداکار چندان اهل تبلیغات و پر شدن فضای مجازی از تدریس خود نیست بلکه اعتقاد دارد این کار را تنها از روی وظیفه انسانی خود انجام می‌دهد تا دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند.

این معلم معتقد است که خدمت در مناطق محروم، آموزش به این دانش آموزان و بالا بردن علم آنان، روحیه خوبی به آدمی می‌بخشد؛ اعتقادی که او را به سمت برگزاری کلاس درس در فضای باز می‌کشاند و علاوه بر این، از اوضاع روحی و روانی و تحصیلی دانش آموزان خود نیز در کنار اولیا آنان جویا می‌شود.

راه که خاکی باشد رفت و آمد نیز مشقت است، آنطور که نوازش گفت: راه این روستا خاکی است و در فصل زمستان مشقت بسیاری برای رفت آمد را تحمل می‌کنیم؛ رفت و آمد دانش‌آموزان در فصل زمستان نیز سخت است و گاهی هم اتفاق افتاده که در راه مانده و به کمک عشایر این روستا نجات یافته‌اند.

روزهای سرد و برفی در روستای قره قشلاق جعفرآباد، شیرین‌ترین خاطره‌ها را برای تنها معلم این روستا رقم می‌زند؛ بارش برف سنگین و ماندن در راه، شیرین‌ترین خاطره‌ای است که به زبان می‌آورد چرا که نوازش بخاطر تدریس برای این دانش آموزان در راه می‌ماند و این سختی را به دانش آموزان خود بروز نمی‌دهد.

 نوازش گفت: روش‌های تدریس بسیاری وجود دارد اما تدریس در این مدرسه که دانش آموزان چند پایه‌ای وجود دارند قدری سخت است اما سعی می‌کنیم که تدریس، دانش آموز محور باشد و گاهی دانش آموزان پایه‌های بالاتر به دانش‌آموزان پایه‌های پایین‌تر نیز کمک می‌کنند.

وی افزود: گاهی برخی از دانش آموزان روحیه خوبی ندارند و متوجه این می‌شوم که شاید مشکلاتی در خانواده آنها وجود داشته باشد و سعی می‌کنم که دانش آموزان را درک کرده و با رفتار و برخورد مناسب به آنان روحیه بدهم تا خود را در مدرسه تنها احساس نکنند.

این معلم فداکار، دلایل موفقیت خود را در دیدن قبولی دانش آموزان و کسب نمرات بالا در امتحانات می‌بیند و اعتقاد دارد که توکل بر خدا و راهنمایی از همکاران و کمک گرفتن از آنان، موجب موفقیت بیشتری نیز می‌شود.

توصیه‌هایی برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا از زبان آقای معلم

رعایت بهداشت، فاصله گذاری اجتماعی و عدم تردد از توصیه‌هایی است که آقای نوازش در این روزها که شیوع ویروس کرونا جهان را درگیر خود کرده، می‌کند و معتقد است که ماندن در خانه بهترین روش برای پیشگیری از این ویروس است اما زمانی که خود و دانش آموزانش در کلاس درس حاضر می‌شوند موارد بهداشتی را رعایت کرده و استفاده از محلول ضدعفونی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی از مواردی است که در این کلاس درسی انجام می‌گیرد.

 نوازش، این فرصت را غنیمت می‌شمارد که از تدابیر و راهکارهای آقای فداکار (رییس منطقه جعفرآباد) که در جهت پیشبرد اهداف آموزشی و تربیتی دانش آموزان منطقه با جان و دل مایه می‌گذارد و هم چنین از زحمات معاونت آموزشی و کارشناس آموزش ابتدایی و عشایری جعفرآباد نیز تشکر کند.

 لزوم وجود کانکس نو و مجهز و ساخت مدرسه

تنها معلم این روستا که همراه با دانش آموزان، طعم مشکلات را می‌چشد دوست دارد کانکس این مدرسه نو و مجهز باشد و یا مدرسه‌ای در این روستا ساخته شود تا مشکلات دانش آموزان نیز حل شود، چراکه سرمایش، گرمایش و حتی روشنایی کانکس قدری مشکل است.

هر روز صدای الفبای زندگی در این روستای دورافتاده به گوش می‌رسد، اما مشکلات نیز لابه لای سرمشق دانش آموزان، سطر به سطر با آنان خو می‌گیرد. در این روزها که شیوع ویروس کرونا، روال عادی زندگی را بر هم زده است، اما وجدان و فداکاری افرادی همچون معلم دلسوز و فداکار منطقه عشایری رنگ نباخته است؛ معلمی که با طی ۱۱۰کیلومتر، خود را به دانش آموزان می‌رساند تا درس ایثار و فداکاری را ماندگار کند.