بیانیه شبکه یاری کودکان کار به مناسبت روز مبارزه با کار کودک

۱۳۹۹/۰۳/۲۳

خبرگزاری هرانا – شبکه یاری کودکان کار به مناسبت روز مبارزه با کار کودک طی یک بیانیه آسیب پذیرترین قشری که هزینه بحران‌هایی چون بحران آب و خشکسالی، آلودگی هوا، جنگ‌ها و منازعات قومی، سیاست‌گذاری‌های غلط و تعطیلی کارخانه‌ها و امثال آن را می‌پردازد، کودکان کار و خانواده‌های آنان عنوان کرد. در این بیانیه ضمن اشاره به بحران کرونا و احتمال آنکه در سراسر جهان به‌زودی گروه‌های دیگری از کودکان به دلیل بیکاری والدین و از دست رفتن منبع درآمدی خانواده به ناچار وارد چرخه کار شوند، خواهان اهتمام دستگاه‌های دولتی و قانونی مسئول در زمینه تأمین بهداشت، سلامت و رفاه عمومی از طریق تغییر ردیف بودجه‌ها از سرفصل‌های غیرضروری به سرفصل‌هایی در راستای تضمین سلامت و بقای عمومی از جمله خدمات درمانی رایگان در مناطق پرجمعیت و حاشیه شهری شدند.

شبکه یاری کودکان کار، تعهدات بین‌المللی حمایت‌گرانه از کودکان در راستای توقف سریع بهره‌کشی از کودکان را لازم‌الاجرا عنوان کرده و در بخشی از بیانیه آورده‌اند “اقدام سریع برای توقف سوءاستفاده از کودکان در امر زباله‌گردی و جمع‌آوری و تفکیک زباله به‌عنوان یکی از بدترین اشکال کار کودکی و چاره‌اندیشی برای اجرای برنامه‌های حمایتی جایگزین، ازجمله اقداماتی هستند که برای عبور کم‌هزینه‌تر از این مرحله تاریخی ضرورت دارند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از شهروند، شبکه یاری کودکان کار به مناسبت روز مبارزه با کار کودک بیانیه‌ای منتشر کرده است.

در بخشی از این بیانیه آمده است: “کرونا و دشواری‌هایی که با خود به همراه آورده، گروه‌های ضعیف اجتماعی ازجمله کودکان ‌کار و خانواده‌های آنان را بیش از گروه‌های دیگر در شرایط ناامیدی، گرسنگی، بیماری و در نتیجه در معرض ستم مضاعف قرار داده و متاسفانه سبب شده است امسال در آستانه روز جهانی مبارزه با کار کودک شاهد آن باشیم که باوجود افزایش مخاطرات کودکان‌، شرایط برای حمایت از آنان توسط تشکل‌های غیردولتی مدافع آنان نیز دشوارتر شود. این در حالی است که احتمال آن می‌رود در سراسر جهان به‌زودی گروه‌های دیگری از کودکان به دلیل بیکاری والدین و از دست رفتن منبع درآمدی خانواده به ناچار وارد چرخه کار شوند” .

متن کامل بیانیه به همراه اسامی امضاکنندگان آن در ادامه می آید:

“هنگامی که زنجیری را تحت فشار قرار می‌دهیم، نخستین حلقه‌هایی که دچار شکست و از هم‌پاشیدگی می‌شود، ضعیف‌ترین حلقه‌های آن هستند. بحران‌های اجتماعی نیز همین گونه‌اند، همواره بیشترین صدمات ناشی از بحران‌ها را بی‌دفاع‌ترین گروه‌های اجتماعی (کودکان کار و خانواده‌هایشان) متحمل‌ می‌شوند، از این‌رو همه ما به عینه شاهد هستیم که اصلی‌ترین هزینه‌های ناشی از پدیده‌هایی مانند بحران آب و خشکسالی، آلودگی هوا، جنگ‌ها و منازعات قومی، سیاست‌گذاری‌های غلط و تعطیلی کارخانه‌ها و امثال آن را ضعیف‌ترین گروه‌های اجتماعی پرداخت می‌کنند و این بار نیز متاسفانه مانند همیشه است.

شیوع کرونا و روند اپیدمیک آن در روزهای آغازین سال۲۰۲۰ تقریبا تمام صنایع و فعالیت‌های بشری را در سراسر جهان تحت‌الشعاع قرار داد. بسیاری از مشاغل و صنایع به تعطیلی کشانده شدند و تاکنون که قریب به ۶ ماه از پیدایش این پدیده می‌گذرد، همچنان در تعطیلی به سر می‌برند و هنوز نتوانسته‌اند فعالیت خود را آغاز کنند. کرونا و تبعات آن علیرغم میل خود و بدون اینکه بخواهد بیش از همه زندگی و سرنوشت بی‌دفاع‌ترین گروه‌های اجتماعی را هدف گرفت. تعطیلی طولانی‌ مدت مشاغل، اصل بقا را برای آن دسته از کسانی که هیچ‌گونه اندوخته یا تکیه‌گاه ‌مالی نداشتند، به مخاطره انداخت. اعمال سیاست‌های نئولیبرالی در قالب امتیازهای تشویقی به قدرتمندان و صاحبان سرمایه در اکثر کشورهای جهان، جوامع را بیش از هر زمان دیگری دو قطبی کرده، فاصله میان فقر و غنا را عمق بخشیده و امکان تاب‌آوری در شرایط دشوار را برای گروه‌های بسیاری از ساکنان جوامع تقریبا به صفر رسانده است.

کرونا و دشواری‌هایی که با خود به همراه آورده، گروه‌های ضعیف اجتماعی ازجمله کودکان ‌کار و خانواده‌های آنان را بیش از گروه‌های دیگر در شرایط ناامیدی، گرسنگی، بیماری و در نتیجه در معرض ستم مضاعف قرار داده و متاسفانه سبب شده است امسال در آستانه روز جهانی مبارزه با کار کودک شاهد آن باشیم که باوجود افزایش مخاطرات کودکان‌، شرایط برای حمایت از آنان توسط تشکل‌های غیردولتی مدافع آنان نیز دشوارتر شود.

 این در حالی است که احتمال آن می‌رود در سراسر جهان به‌زودی گروه‌های دیگری از کودکان به دلیل بیکاری والدین و از دست رفتن منبع درآمدی خانواده به ناچار وارد چرخه کار شوند .

از این‌رو ضرورت دارد در کنار اهتمام مردمی برای مددرسانی به این کودکان دستگاه‌های دولتی و قانونی مسئول در زمینه تأمین بهداشت، سلامت و رفاه عمومی نیز تمامی مساعی خود را به کار ببرند و به سهم خود در کاهش مشکلات آنان بکوشند.

تغییر مسیر گردش ثروت و سرمایه از سمت برخورداران به سمت لایه‌های شکننده اجتماعی اصلاح و تغییر ردیف بودجه‌ها از سرفصل‌های غیرضروری به سرفصل‌هایی که سلامت و بقای عمومی را تضمین می‌کند.

تسهیلگری و گسترش چتر خدمات درمانی رایگان در مناطق پرجمعیت و حاشیه شهری.

ایجاد زیرساخت‌های اداری لازم نظیر تعریف کدهای جایگزین برای حمایت از کودکان کار فاقد شناسنامه یا کودکان کار غیرایرانی فاقد کد ملی به منظور تسهیل در حمایت و خدمات‌رسانی به آنان.

اجرای تعهدات بین‌المللی حمایت‌گرانه از کودکان، به‌ویژه مقاوله‌نامه ۱۸۲سازمان جهانی کار برای توقف سریع بهره‌کشی از کودکان و جلوگیری از استفاده از نیروی کار کودکان در مشاغل پرخطر و بدترین اشکال کار کودک.

اقدام سریع برای توقف سوءاستفاده از کودکان در امر زباله‌گردی و جمع‌آوری و تفکیک زباله به‌عنوان یکی از بدترین اشکال کار کودکی و چاره‌اندیشی برای اجرای برنامه‌های حمایتی جایگزین، ازجمله اقداماتی هستند که برای عبور کم‌هزینه‌تر از این مرحله تاریخی ضرورت دارند.”