رکنا گزارش می دهد : کودکان اوتیسم حساسیت را فریاد می زنند / احیای کودکی کودکان نیاز ویژه با پازلی ها

۲۲ مرداد ۱۳۹۹

اوتیسم / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا ،موسسه پازل معتقد است که اگر ما تفاوت کودکان نیاز ویژه را بپذیریم، آنها می توانند باقابلیت در جامعه حاضر شوند. کودکان نیاز ویژه مانند کودکان عادی خواهند توانست با جامعه ارتباط بگیرند. البته اگر جامعه آگاهی درک تفاوت آنها را کسب کند. برای آن که کودکان نیاز ویژه بتوانند آموزش ببینند، رشد کنند و توانمند در جامعه حاضر شوند، نیاز است که تفاوت میان آنها و دیگران درک یا کم رنگ شود. نیاز این کودکان است که وجه تفاوت آنها ( چه به لحاظ ذهنی یا جسمی ) شناخته شود، اعتماد سازی صورت بگیرد و سپس به اموزش و ایجاد توان ارتباطی اقدام شود. یگانه قدس ،مربی تخصصی کودکان نیاز ویژه و مدیر آموزشی موسسه پازل در خصوص نیاز «کودکان نیاز ویژه» با رکنا گفت و گو کرد.

قدس در پاسخ به این پرسش که « با این که چه کودکانی کودکان نیاز ویژه هستند ؟» گفت: کودکانی که نیاز به توجهاتی غیر از آنچه نیاز کودکان عادی است دارند، کودکان نیاز ویژه نامیده می شوند. این نیاز می تواند نیاز به توجه، آموزش یا ابزار مناسب سازی و فراهم سازی محیط شده باشد. وقتی از کودکان نیاز ویژه صحبت می کنیم ، آنهایی را می گوییم که برای برقرار کردن ارتباط با جامعه نیازمند یاری هستند تا رشد انها همسان با دیگران صورت بگیرد. کودکان نیاز ویژه می توانند تفاوت های جسمی یا ذهنی داشته باشند. عمده کودکانی که اوتیستیک هستند یا کودکانی که اضطراب های فراگیر دارند ، در زمره کودکان ذهنی نیاز ویژه قرار می گیرند. کودکانی که از لحاظ فیزیک یا حرکتی متفاوت هستند ، کودکان نیاز ویژه جسمی محسوب می شوند.

کودکی کودکان نیاز ویژه دوره طلائی کسب توان ارتباط است

وی در ادامه افزود: کودکان نیاز ویژه به ویژه گروه اوتیسم، از سنین دو و نیم سالگی قابل تشخیص هستند. اگر مداخله زود اتفاق بیافتد که این با تشخیص زودهنگام میسر است، رشد کودک دستخوش محرومیت هایش نخواهد شد. اگر مداخله به جای ده سالگی در شش سالگی آغاز شود، کودک به راحتی آموزش پذیر می شود . اما اگر این دوره از دست برود ، کودکان و خانواده هایشان در اولین برخورد با جامعه و حضور در محافل، متوجه غیرعادی بودن کودکانشان می شوند. طبیعتا این کودکان و خانواده هایشان به انزوا سوق پیدا می کنند.
کودکان اوتیسم، حساسیت را فریاد می زنند

قدس گفت: کودکان نیازویژه می توانند بدون تظاهر تفاوت هایشان در کنار دیگران زندگی کنند. این بسیار به فرهنگ جامعه و آشنایی آنها از تفاوت های آنها بستگی دارد. فرهنگسازی را انجا می توانیم مشاهده کنیم که استفاده از عینک و سمعک را مقایسه کنیم. مردم هیچ واکنشی به عینک نشان نمی دهند. مردم کمی به سمعک واکنش نشان می دهند و توجه می کنند. مردم به یک کودک اوتیسم که حساس به صدا یا نور است، بسیار توجه می کنند. در حالی که در تفاوت هیچ تفاوتی بین این سه نمونه نیست. رفتار کودک یا فرد اوتیسم، در صورت آگاهی جامعه و در صورت آموزش خانواده و فرد اوتیسم هیچ تفاوتی با عینک ندارد. شاید پیشتر چنین واکنشی به عینک بود. همانطور که عینک عادی شده است اوتیسم و نیاز های ویژه نیز می توانند عادی باشند. مردم باید بدانند که کودکان طیف اوتیسم که فریاد می زنند، بی ادب نیستند بلکه این تفاوت و حساسیت های ویژه آنها است. این فریاد به دلیل آزاری است که به فرض کودک از دیدن نور یا شنیدن صدا می بیند. این داد یک نیاز است. بنابراین آگاهی کمک می کند که افرادی که در مواجهه با کودکان اوتیسم یا دیگر کودکان نیاز ویژه قرار می گیرند، دنبال راهکار بگردند به جای آنکه تنش افزایی کنند. در نبود آگاهی خانواده ی فرد اوتیسم یا خود او ( یا هر کودک اوتیسم دیگری) نادیده گرفته می شود.