ارتباط بازی‌های کودکانه با اختلالات حرکتی

۲۹ بهمن ۱۳۹۹

یک روانشناس کودک و نوجوان، معتقد است که بازی فقط استراحت کودکان در اوقات فراغت نیست، بلکه مهم ترین عامل آموزش غیر مستقیم است.

به گزارش مشرق، ندا جدیدی، اظهار داشت: هنگام بازی تمام سیستم های بدن از قبیل عضلات، عصب ها، گردش خون و اسکلت بدن و البته تمام حواس شنوایی، لامسه، بینایی و…، درگیر بازی خواهند شد و همین امر باعث رشد و افزایش درک کودک با محیط می شود.

وی تصریح کرد: بازی محور اصلی یادگیری و آموزش کودکان به طور غیر مستقیم است اگر بخواهیم کودکانی شاد، آگاه وسلامت داشته باشیم، بهتر است بستر مناسب برای بازی ها و فعالیت هایی که از انجام آن لذت می برند را فراهم کنیم.

بیشتر بخوانید:
ترفندهای موثر در افزایش قد کودکان
جدیدی در تشریح بازی های تمرکزی گفت: درست کردن حجم های مختلف یکی از مناسب ترین بازی های تمرکزی است. ساخت شکل های کاغذی با قیچی، کاغذ، چسب و یا حتی نقاشی کردن نه تنها باعث رشد عضلات ریز و درشت دست و بدن و همینطور هماهنگی چشم و دست می شود بلکه تمرین تمرکز در کودک را به دنبال دارد که در آینده برای فراگیری مباحث و برنامه های مختلف بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه برای تخلیه هیجان و انرژی کودکان باید آنها را تشویق به بازی با حرکات تعادلی کرد، افزود: این نوع بازی ها در درجه اول به تخلیه انرژی و هیجان کودکان و تعادل بدن کودک کمک زیادی می کند. همچنین حرکاتی نظیر پرش، کشش، راه رفتن و پریدن به هماهنگی پا و چشم باعث جلوگیری از اختلالات حرکتی در آینده خواهند شد.

این روانشناس کودک و نوجوان ادامه داد: از آنجا که رشد همه جانبه کودک از اهمیت زیادی برخوردار است پس در طراحی بازی و انجام آن باید تمام ابعاد رشدی را در نظر گرفت. گاهی والدین برای آنکه کودک از بازی های تمرکزی لذت نمی برد و یا برعکس، زیاد مایل به جنب و جوش نیستند والدین این بخش را حذف و یا کمرنگ می کنند درحالی که حذف هر بخش باعث پدیدار شدن مشکلات بعدی در آینده خواهد شد.

بیشتر بخوانید:
چرا نقاشی کشیدن برای یادگیری کودکان مفید است؟
جدیدی گفت: بسیاری از والدین به دلیل مشغله و مشکلات متعدد از وقت گذراندن با فرزندانشان امتناع می‌کنند این در حالی است که کودکان با تعامل و ارتباط موثر و هدفمند در مسیر رشد قرار می‌گیرند.

وی افزود: وقت گذراندن با کودکان باید جزو برنامه‌های اصلی و مهم روزمره والدین قرار گیرد، حتی اگر این زمان کوتاه باشد می‌تواند نقش بسزایی در شکل‌گیری شخصیت کودک ایفا کند.

این بازی درمانگر اظهار کرد: به‌طور متوسط، زمانی که والدین برای بازی و حضور هدفمند در کنار کودکان می‌گذرانند ۲ تا ۳ ساعت است که این زمان با توجه به شرایط خانواده و متناسب با وقت والدین قابل تغییر است، هرچند این زمان کوتاه به نظر می‌رسد اما می‌تواند نیاز کودک را به دریافت محبت و توجه برطرف کند.

وی گفت: برخی از والدین هستند که به ظاهر تمام شبانه‌روز را در کنار کودک سپری می‌کنند و یا کارشان را به خاطر آرامش روحی و روانی فرزندشان کم و یا رها کرده‌اند، اینکه والدین برای سال‌های اولیه کودکشان ارزش قائل هستند قابل تقدیر است، اما گذراندن وقت با کودک به تنهایی کافی نیست.

این طراح بازی ادامه داد: گذراندن وقت با کودک باید هدفمند باشد، گاهی کنار کودکمان هستیم اما فکر و ذهن ما درگیر مسائل دیگری است، منظور از بودن کنار کودک این است که با تمام انرژی به آنها اعلام کنیم در کنارشان هستیم.

جدیدی خاطر نشان کرد: حضور هدفمند والدین کنار کودک به او احساس امنیت، آرامش و احترام خواهد داد و حس مثبت دیده شدن به میزان کافی در کودک تقویت می‌شود. کودکان سرمایه‌های زندگی ما هستند و وقتی تصمیم می‌گیریم مسئولیت حضور آنها را در زندگی بپذیریم، بهتر است سعی کنیم تا جایی که می توانیم کودکان شاد و سلامت داشته باشیم.