کودکانی که یتیم می مانند

مهر ۷, ۱۴۰۰
کشتار کولبران در نوار غربی کشور گویا خیال پایان یافتن ندارد و مدام شاهد یتیم شدن کودکانی هستیم که با کشته شدن پدران شان معلوم نیست چه سرنوشت تلخی در انتظار این کودکان بی سرپناه است. حتی اگر این افراد کالای قاچاق هم وارد کنند سزای آنها مرگ نیست و قانون جزایی غیر از مرگ برای آنها در نظر می گیرد…..

به گزارش ایلنا، بارها در مورد مشکلات کولبران گزارش نوشتیم و اطلاع رسانی کردیم اما دریغ از گوش شنوایی برای دردهای مردم مرز نشین کشور که اکثرا هیچ‌ منبع درآمدی ندارند و در تنگنای معیشتی به سر می برند و چاره‌ای بجز کولبری برای شان باقی نمی ماند. به قول عثمان مزین وکیل پایه یک دادگستری و فعال اجتماعی “ما اخبار کشته شدن کولبران را می شنویم و این اخبار جزو رویدادهای طبیعی هر روز زندگی مان شده و می دانیم داغ سنگین کشته شدن این افراد خیلی زود فروکش و حافظه جمعی آن را به دست فراموش می‌سپارد. اما این داغ برای فرزندان و خانوادهای شان هر روز تازه تر می‌شود”.

یکشنبه هفته گذشته نیز در شهرستان سردشت امید محمد زاده پدر ۳ فرزند به همراه برادر و تعدادی دیگر از کولبران در منطقه مرزی مورد هدف گلوله از جانب نیروهای هنگ مرزی قرار گرفتند که امید کشته شد.

هیوا برادر امید محمدزاده درباره کشته شدن برادرش گفت: ساعت یک و چهل و پنج دقیقه بامداد یکشنبه بیست و هشتم شهریور ماه سالجاری برادرم که چهل ساله و پدر سه فرزند ۳، ۵ و ۱۲ ساله بود از شهر ربط از توابع شهرستان سردشت که برای کولبری عازم کشور عراق بود در ارتفاعات روستای دولبی و در خاک ایران قبل از ورود به عراق مورد اصابت گلوله نیروی مرزبانی قرار گرفت.

وی مدعی شد: البته شلیک به کولبران در مناطق مرزی غرب کشور دارای سابقه است. چرا که بیشتر نیروهای مرزبانی قانون تیر را رعایت نمی کنند و ماموران و سربازان در هنگ های مرزی آموزش‌های لازم را نمی بینند. هر کسی را در مرز تهدید تلقی می کنند و با شلیک گلوله زخمی یا می کشند.

برادر مرحوم محمد زاده عنوان کرد: گلوله به زانوی امید اصابت کرده و از ران گذشته و در لگن گیر می کند و شریان اصلی وی را قطع کرده که دچار خونریزی شدید می شود. امید بعد از تیرخوردن با ما تماس گرفت و تا رسیدن ما به محل حادثه همراهانش وی را از منطقه سخت گذر پایین آورده بودند که بلافاصله با اورژانس ۱۱۵ تماس گرفتیم و در روستای دولگرم مستقر شدیم. برادرم کاملا بیهوش بود و هر از گاهی ناله می کرد. به رغم تلاش های اورژانس ۱۱۵ برادرم فوت کرد.

وی گفت: پیکر برادرم را به بیمارستان منتقل کردیم که آنها هم برای احیای وی تلاش کردند که در نهایت فوت امید توسط پزشک تایید شد. بعد از این اتفاق به پلیس شکایت کردیم که اعلام کردند جسد باید توسط پزشکی قانونی کالبد شکافی و گلوله از بدنش خارج و ضمیمه پرونده شود. با مجوز دادستانی جنازه برادرم را به پزشکی قانونی میاندوآب منتقل کردیم و بعد از ظهر همان روز گلوله را خارج و جنازه را به خاک سپردیم. به امید در حالی تیر اندازی شده که مسلح نبوده است.

امید حتی سرپناهی برای فرزندانش نداشت
وی اضافه کرد: برادرم کولبر بود و برای امرار معاش خانواده‌اش این کار را با تمام سختی انجام می‌داد. برادرم حتی خانه و سرپناهی هم برای فرزندانش نداشت نه تنها وی بلکه تمامی کولبران با این مشکلات مواجه اند.

محمد زاده عنوان کرد: برادرم مجید هم شب حادثه با وی بود که در منطقه از ترس کشته شدن متواری و خودش را مخفی کرده بود. صبح حادثه از نیروهای هنگ مرزی خواستیم امان بدهند که برادرم از کوه پایین بیاید. در این منطقه دوربین مدار بسته و جاده‌ای وجود ندارد. پلیس مرزی حاکم مطلق در منطقه است و هرکاری که بخواهند می کنند.

وی گفت: سردشت بالاترین سرانه افراد تحت تکفل کمیته امداد را بین ۱۷ شهرستان استان دارد.