رضا آزموده: آسیب به کودکان زندانیان سیاسی و عادی را به حداقل برسانیم
کودکان زندانیان بیشتر از سایرکودکان
با پدیده خشونت و فشارهای روحی ناشی از دوری ها و دل تنگی ها و……
آسیب پذیر هستند .
با روی کار آمدن حکومت اسلامی ، و برقرار کردن چوبه های دار در خیابانها و شلاقزدن و دست قطع کردن و چشم در آوردن و دستگیری و شکنجه و زندانی کردن و …..و ترویج خرافات مذهبی و اجبارات دینی در مدارس و در جامعه و … همه افراد آن جامعه متحمل آسیب های روحی و جسمی زیادی شدند و میشوند ، در این میان ، آسیب پذیر ترین گروه سنی ، کودکان میباشند ، چون آنها کودک هستند و توان درک و تحمل این مسائل را ندارند و این خشونت ها ، بیشترین اثر منفی را بروی آنها میگذارد ، در این میان کودکان زندانیان نیز بیشتر از بقیه کودکان با پدیده خشونت و فشارهای روحی ناشی از دوری ها و دل تنگی ها و…. آسیب پذیر هستند .
مواجه شدن کودکان با پدیده زندان ، زندانی ، اعدام و شکنجه و مسائل و مشکلات سیاسی و اجتمایی در ایران و پیامدهای مخرب آن در جسم و روح کودک بر هیچ کس پوشیده نیست . بطوری که پدیده زندان و خشونت را میتوانیم در بازی های کودکانه آنها ببینیم .
اینکه این کودکان به دلیل زندانی بودن پدر یا مادر یا هر دو یا عضوی از خانواده ، در شرایط خاصی قرار دارند و بالاجبار با این پدیده ها مواجه هستند نیز ، یک واقعییت اجتناب ناپذیر میباشد . ولی نکته ای که ما (زندانیان و خانواده زندانیان و دوستان و اطرافیان کودکان و افراد سیاسی )بایستی به آن توجه کنیم این است که حتی المکان کودکان را از مواجه شدن با پدیده های خشونت آمیز و سخت و ناراحت کنند دور نگداریم و با این کودکان ، مطالب سیاسی و مشکلات اجتمایی را مطرح نکنیم و با دادن آگاهی های مدرن و آشنا کردن آنان با حقوق و آزادیها و مسائلی که وی بتواند قدرت تشخیص خود را بالا ببرد را مطرح کنیم . کودکان مذهب و عقیده و مسئولیت ندارند ، نباید کودک را وارد مسائل سیاسی و اجتمایی کرد ، به نظر من ، چه رژیم اسلامی که خرافات در مغز کودکان به زور وارد میکند و چه ما مخالفین رژیم که مسائل سیاسی را با این انگیزه که میخواهیم کودکمان آگاه به مسائل روز باشد ، اقدام به وارد کردن افکار بزرگتر ها به مغز کوچک آنها میکنیم ، هر دو داریم کودک آزاری میکنیم ، کودک باید از این مسائل و مشکلات سیاسی اجتمایی و فرهنگی و خشونت ها در جامعه در امان باشد تا به سن بلوغ برسد ، به نظر منصور حکمت ، پدر و مادرها و بزرگترها نبايد
بچه‌ها را در سنين پايين به فعاليت سياسى و یا حزبی و جلسات خودشان بکشانند. اين مستقل از خط سياسى پدر و مادر، نوعى شستشوى مغزى است. ممکن است براى بعضيها اين که مثلا پدر و مادرى در تظاهرات نوشته یا عکسی از افراد سیاسی و رهبران خود را در دست کودکانشان داده باشند، خيلى کار مترقى‌اى بنظر برسد. اما اين بچه همانقدر تحت تأثير پدر و مادر و بزرگترها و بدون استقلال فکر ی اين کار را کرده است، که بچه‌اى در آن طرف سواستيکا (صليب شکسته فاشيستها) روى بازويش چسبانده‌اند و لااله الى‌الله روى پيشانيش نوشته‌اند. و قبول ميکنيد که اين دومى بشدت تأسف‌آور است. ما مخالف کشاندن بچه به حرکات سياسى و مذهبى هستیم . نباید ، کودکان را به اين جور جلسات و تجمعات مذهبى و سیاسی برد .به نظر ما پدر و مادرى که ميخواهند فرزندشان را آزاديخواه و آزاده بار بياروند، بايد ابزار مستقل انديشيدن را به او بدهند، بايد يک محيط آزاد و آزادانديش براى او فراهم کنند، بايد افکار خرافى و باورهاى سنتى و فشار مغزشوئى نظام تربيتى و رسانه‌ها را با سخنان خود و در زندگى عملى خود جلوى او نقد کنند و در همان حال از او بخواهند که فکر کند، ببيند، بپرسد و در يافتن نظر نهايى خود عجله نکند. يک مسأله ديگر به نظر ما نشان دادن تمام سياهى دنيا، تمام ظلمها، تمام مشقات و پليديها به بچه‌ها کار درستى نيست. دنياى خوشبين و اميدوار بچه را نبايد خراب کرد .
آخرین دیدگاهها