مدتی است در فضای مجازی در برخی صفحات اینستاگرام بلاگرهای کم‌سن‌وسال و اغلب زیر ۱۵سال را مشاهده می‌کنیم که با علاقه و اشتیاق خاصی برای هم‌سن و سالان خود محتواهایی از آموزش میکاپ و آرایش روی صورت خود یا آموزش رقص می‌گذارند یا لباس‌های شیک و مختلفی می‌پوشند و روی مدل موهای‌شان تمرکز می‌کنند یا از چگونگی آماده شدن برای رفتن به مدرسه یا بیرون رفتن یا شرکت در مراسم مهمانی، صحنه‌هایی آماده و در مقابل دوربین فیلم بازی می‌کنند.اینها کودکانی هستند که درآن طرف تصویر به درخواست وحمایت والد یا والدین خود، اقدام به تولید چنین پست‌هایی می‌کنند اما باید بدانید، اغلب روان‌شناسان معتقدند کودک‌بلاگری نوعی ازکودک‌آزاری است.درواقع، بهره‌کشی ازکودکان درعصر حاضر دیگر از کودکان کار گذشته وباظهور فضای مجازی، شاهد کودک‌بلاگری وکسب درآمد ازاین راه هستیم.درحقیقت هیچ تفاوتی به لحاظ مفهوم بین کودکی که درفضای مجازی با ظاهری شیک فعالیت می‌کند با کودکی که اصطلاحا سرچهار راه با ظاهری نامناسب کسب درآمد می‌کند، وجود ندارد و به هر دودسته این کودکان واژه کودک‌کار اطلاق می‌شود.ملیکا ملک‌زاده، کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی به جام‌جم می‌گوید:«کودکانی که در زمینه‌های مشخص به صورت مستمر دررسانه‌های اجتماعی فعالیت دارند درگروه بلاگرها قرار می‌گیرند.کودک‌کار کودکی است که به واسطه مشکلات اقتصادی- فرهنگی یا توسط باند و مافیا به مدت طولانی و مستمر به کار گرفته می‌شود. تشابه یک کودک‌کار واقعی و یک کودک‌کار مجازی در این نکته است که هردو علی‌رغم میل باطنی و رضایت خود به کار گرفته شده‌اند.»
آخرین دیدگاه‌ها