طبق آمار، در ایران حدود 300 واحد تولید تمام وقت و 100 واحد پاره وقت اسباب بازی مشغول به فعالیت هستند. این واحد ها بیش از چهار هزار نوع اسباب بازی تولید می کنند. سرانه مصرف اسباب بازی در ایران، با توجه به 18 میلیون کودک زیر 14 سال و در نظر گرفتن 2 میلیون نفر بزرگسال، 15 دلار در سال است در حالی که میانگین جهانی این رقم به حدود 500 دلار می رسد.به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا؛ کودکانی که از اسباب بازی های مناسب و کافی محروم هستند، در معرض مشکلات جدی آموزشی و تفریحی قرار می‌گیرند. عدم دسترسی به اسباب بازی‌های آموزشی منجر به کاهش توانایی‌های شناختی و خلاقیت آنها می شود. این کودکان در یادگیری مفاهیم پایه‌ای مانند ریاضی و زبان دچار مشکل می شوند، چرا که بازی یکی از مهم‌ترین ابزارهای یادگیری در سنین پایین است.
همچنین، فقدان اسباب بازی‌های تفریحی باعث می‌شود که آنها نتوانند مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کنند و در تعامل با همسالان دچار مشکلاتی شوند.
علاوه بر این، عدم وجود اسباب بازی‌های مناسب می‌تواند به بروز احساسات منفی مانند ناامیدی و افسردگی منجر شود. کودکان نیاز دارند که به شیوه‌های مختلف انرژی خود را تخلیه کنند و از طریق بازی، احساسات و هیجانات خود را مدیریت کنند.
در غیاب این امکانات، آنها ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه یا انزواگرایانه روی آورند. در نهایت، این مشکلات تأثیرات بلندمدتی بر سلامت روان و رشد اجتماعی آنها داشته باشد و مانع از دستیابی به فرصت‌های برابر در آینده می شود.
طبق آمار، در ایران حدود 300 واحد تولید تمام وقت و 100 واحد پاره وقت اسباب بازی مشغول به فعالیت هستند. این واحد ها بیش از چهار هزار نوع اسباب بازی تولید می کنند. سرانه مصرف اسباب بازی در ایران، با توجه به 18 میلیون کودک زیر 14 سال و در نظر گرفتن 2 میلیون نفر بزرگسال، 15 دلار در سال است در حالی که میانگین جهانی این رقم به حدود 500 دلار می رسد.
در این راستا، غلامرضا دیزجی ، رئیس انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی کشور، در گفت و گو با رکنا با اشاره به اینکه اسباب بازی تافته جدابافته از افزایش قیمت سایر اقلام در کشور نیست، گفت: به دلیل بالا رفتن قیمت دلار و بعد از آن، حامل های انرژی، قیمت تمام شده اسباب بازی در کشور بالا رفته است.
وی گفت: یکی از مواردی که خیلی روی قیمت تمام شده اثر می گذارد مواد مصرفی است. برای مثال قیمت کاغذ، مقوا و کارتن بسیار بالا رفته است، حتی با بالا نرفتن قیمت ارز هم این موارد گران شده اند؛ چراکه واردات آن ها به حداقل رسیده است. همچینین افزایش قیمت خدمات کارگر نیز روی این موضوع اثر گذاشته است. به همین منوال، قیمت ماشین آلات تولید اسباب بازی نیز بالا رفته است.
افزایش قیمت در اسباب بازی، نسبت به سایر اقلام کمتر است
دیزجی با تاکید بر اینکه تولیدکنندگان اسباب بازی، که کارشان فرهنگی و آموزش به کودکان است، بابت اینکه با افزایش قیمت ها و محدودیت خانواده ها، اسباب بازی، از سبد مصرفی خانوار حذف شده است، تحت فشار هستند، گفت: افزایش قیمت در اسباب بازی ها، نسبت به سایر اقلام کمتر است. دلیل آن است که تولید کننده ها معتقدند که اگر این کالا به همان نسبت که مواد اولیه گران شده اند، افزایش قیمت داشته باشد، ممکن است که دیگر اسباب بازی به طور کلی از دسترس خانواده ها خارج شود؛ لذا با کمترین افزایش قیمت در این مسیر گام بر می دارند.
دولت اسباب بازی را کالای فرهنگی می داند یا خیر؟
رئیس انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی در کشور، با اشاره به اینکه دولت هیچ حمایتی از تولید کنندگان اسباب بازی نمی کند، افزود: بارها و بارها در خصوص اینکه اسباب بازی کالای فرهنگی است صحبت هایی شده و حتی به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز رسیده است. به همین دلیل، مالیات بر ارزش افزوده و هزینه سیستم های توزیع، بر افزایش قیمت تاثیر زیادی می گذارند. دولت بارها وعده هایی داده؛ اما هیچ کدام عملی نشده است. صنعت اسباب بازی در کشور آنچنان که باید و شاید بزرگ نیست ولی این پتانسیل در آن وجود دارد که در منطقه به یک قطب تبدیل شویم و این نیازمند حمایت جدی و همه جانبه است.
وی در پاسخ به اینکه اگر با همین شیوه گام برداشته شود، طی 5 سال آینده، تولید کننده، مصرف کننده و فروشنده اسباب بازی هر کدام چه ضررهایی می بینند، گفت: من این سه را از یکدیگر جدا نمی بینم. همگان باید به این موضوع واقف باشند که کاری مهم تر از آموزش کودکان در کشور نداریم. امیدوارم که اوضاع به این شکل پیش نرود. اگر میزان سرانه اسباب بازی افزایش پیدا نکند و حتی کاهشی باشد، در جامعه بزه، خشم و احساس سرخوردگی بیشتر خواهد شد.
عدم استفاده از کالای فرهنگی، از شیر نخوردن، ضرر بیشتری دارد
دیزجی با تاکید بر اینکه سرانه پایین مصرف اسباب بازی در کشور، بسیار با معناست، گفت: این یعنی وقتی کودکان ما با این میزان مصرف سرانه بزرگ شوند یعنی، تجارب شخصی، تفکر استراتژیک، یادگیری کار تیمی، آموزش حل مسائل و… را به درستی نخواهند آموخت. قطعا مدیران آینده، این بچه ها هستند و این ها با همین ذخیره اندک پیش خواهند رفت. اگر با همین شیوه پیش برویم، همه جامعه متضرر خواهد شد.
او در پایان تاکید کرد: عدم استفاده از کالای فرهنگی، از شیر نخوردن، ضرر بیشتری دارد. امیدوارم همانطور که به سوء تغذیه فکر می شود و در راستای کاهش آن گام برداشته می شود، برای سوء رشد نیز فکری شود.
آخرین دیدگاه‌ها