تلخ نوشتۀ حامد احمدی:
اضطراب و دلهرهٔ اعدام، تو خواب و بیداری، برامون کابوسی شده که داره خانواده هامون رو بطور فرسایشی از بین میبره و هیچ‌کس نیست بگه به چه جرمی؟
در تاریخ 12 اسفند ( 03 مارس) صدیق محمدی 28 ساله، جهانگیر دهقانی 28 ساله، جمشید دهقائی 29 ساله، کمال مولائی 30 ساله، سید هادی حسینی 31 ساله و حامد احمدی 33 ساله با یورش 200 مامور گارد ویژه به سالن 10 زندان گوهر دشت، پس از ضرب وشتم و بازرسی اطاق و بدن آنان، به سلول‌های انفرادی منتقل ، و روز بعد اعدام شدند.
عثمان برادر کمال مولائی میگوید: « ما ساعت ۱۰ شب از سنندج به زندان رجایی‌شهر کرج رسیدیم. کمال را چند دقیقه‌ای ملاقات کردیم. حالش خوب بود. بد نبود. چه بگویم؟ حرف زدیم، خداحافظی کردیم و آمدیم بیرون منتظر ایستادیم. ماموری ۵ صبح آمد و گفت تمام شد. اعدام شدند».
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در گزارش روز چهارشنبه خود اعلام کرده است که این چهار زندانی از اتهام ترور ملا محمد شیخ‌الاسلام «تبرئه شده و به اتهام محاربه از طریق هواداری از احزاب کرد مخالف دولت به اعدام محکوم شدند».
یک عضو خانواده حامد احمدی به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفته بود: «شکنجه‌های آنها فلک شدن، از سقف آویزان شدن، شوک برقی و گرسنگی‌های شدید بوده است و طی دو سال که در سلول انفرادی اداره اطلاعات سنندج بودند فقط دو بار با خانواده‌های خود ملاقات چند دقیقه‌ای و اعلام کردند که تحت شکنجه‌های شدید اتهامات خود را قبول کرده‌اند».
سازمان ملل متحد در آخرین گزارش سالانه خود( 12 اسفند) ، وضعیت حقوق بشر و بویژه تعداد موارد اعدام در ایران را “نگران کننده” دانسته است.
سازمان ملل همچنین اعلام میدارد: سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی، فعالان, روزنامه نگاران و نقض حقوق بشر همچنان در ایران ادامه دارد.
در این گزارش با اشاره به شمار بالای اعدام‌ها در سال گذشته آمده است: بنا بر گزارش های دریافتی از ایران، سحرگاه (۱۳ اسفند) شش زندانی کرد سنی مذهب، در زندان رجایی شهر کرج اعدام شده اند.
ما فعالین حقوق بشر ضمن باور به برابری حقوق همه اقوام ایرانی و با استناد به مواد ۲ و۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر *، خواستار توقف هرگونه اعدام، در هر کجا، با هر اتهام، دلیل و بهانه ای هستیم.
582
کانون دفاع از حقوق بشر ایران
نمایندگی الدنبورگ- برمن
*مادۀ 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر کس میتواند بی هيچ گونه تمايزی، به ويژه از حيث نژاد، رنگ ، جنس، زبان، دين، عقيدۀ سياسی يا هر عقيدۀ ديگر، و همچنين منشاء ملی يا اجتماعی، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر، از تمام حقوق و همه ی آزادی های ذکر شده در اين اعلاميه بهره مند گردد.
*مادۀ 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی حق آزادی عقيده و بيان دارد و اين حق مستلزم آن است که از داشتن عقايد خود بيم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام وسايل ممکن بيان و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
آخرین دیدگاه‌ها