10 دی 1403 حال وش
به گزارش حال وش / روز گذشته، شنبه ۸ دی‌ماه ۱۴۰۳، تعداد زیادی از دانش‌آموزان دبیرستان کار و دانش امام خمینی شهرستان چابهار به دلیل نداشتن کفش مناسب، از شرکت در امتحان درس «تفکر و سواد رسانه‌ای» محروم شدند. این اتفاق در شرایطی رخ داده است که فقر و مشکلات معیشتی، فشار مضاعفی بر خانواده‌های این دانش‌آموزان وارد کرده است.
به گفته دانش‌آموزان این مدرسه ۷۵ درصد از دانش‌آموزان پایه یازدهم به دلیل نداشتن کفش مناسب نتوانستند در جلسه امتحان حاضر شوند و تنها ۲۵ درصد یا کمتر از دانش‌آموزان موفق به شرکت در امتحان شدند.
جمعی از این دانش‌آموزان با ارسال نامه‌ای به حال وش، صدای اعتراض خود را علیه بی‌عدالتی و تبعیض در نظام آموزشی بلند کرده‌اند.
متن کامل نامه دانش‌آموزان:
« به نام خدا
به: رسانه‌‌محترم حال وش
موضوع: فریاد ما علیه ظلم و بی‌عدالتی در حق دانش‌آموزان کم‌بضاعت
با سلام و احترام،
این نامه را با قلبی سرشار از درد و نارضایتی به نگارش در می‌آوریم تا صدای ما، گروهی از دانش‌آموزان دبیرستان کار و دانش امام خمینی شهرستان چابهار، به جنایات ناعادلانه‌ای که بر ما رفته، به گوش شما برسد.
ما، جوانانی که در زیر خط فقر زندگی می‌کنیم، به‌خاطر فقدان امکانات ابتدایی، از حق مسلم خود برای شرکت در امتحانات محروم شدیم. عدم امکان شرکت ما در امتحانات به‌دلیل نداشتن یک جفت کفش مناسب، نشان‌دهنده تبعیضی عمیق در جامعه‌ای است که در آن عدالت و برابری سر داده می‌شود. چگونه می‌توانیم به تحصیل ادامه دهیم وقتی که برای خرید یک کفش مناسب، باید مبلغی بالغ بر یک میلیون و پانصد هزار تومان بپردازیم؟ این مبلغ برای خانواده‌هایی که با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند، غیرقابل تصور است.
در حالی که بسیاری از هم‌سن‌سالان ما، فرزندان افرادی که در سازمان‌های قدرت مانند سازمان اطلاعات سپاه هستند، بدون هیچ‌گونه مانعی به راحتی در امتحانات شرکت می‌کنند، ما به‌دلیل شرایط مالی‌مان از این حق اولیه محرومیم. این ناعدالتی دردناک، نه تنها خوشبختی ما را تضییع می‌کند، بلکه فرصت‌های پیشرفت را از ما می‌گیرد و جوانان با استعداد و پرانگیزه‌مان را به حاشیه می‌رانَد.
ما دیگر نمی‌خواهیم در سکوت به زندگی در سایه این تبعیض ادامه دهیم. ناعدالتی‌های موجود، همچنین حس ناامیدی و سرخوردگی عمیقی را در دل‌های ما ایجاد کرده است. آیا ما باید به خاطر داشتن فقر و تنگدستی، حقوق انسانی خود را زیر پا بگذاریم و آرزوهای‌مان را درون ظلم دفن کنیم؟ آیا هیچ کسی از مسئولان صدای ما را می‌شنود؟
ما به شدت خواستار آن هستیم که این نامه به‌عنوان صدای منادی عدالت به گوش مسئولان برسد. ما به انتظار تغییرات جدی در نظام آموزشی و شرایط موجود نشسته‌ایم. ما نوجوانانی هستیم با روحیه‌ای استوار و آروزهایی بزرگ، و این حق ماست که به تحصیل و آینده‌ای درخشان دست یابیم.
در نهایت، خواسته ما تنها و فقط یک چیز است: عدالت. ما به مواد اولیه زندگی و تحصیل خود نیاز داریم و دیگر نمی‌خواهیم به خاطر فقر از آرزوهایشان باز بمانند. ما به فریاد عدالت خواهیم ایستاد و می‌خواهیم صدایمان شنیده شود.
با امید به تغییر و عدالت،
جمعی از دانش‌آموزان دبیرستان کار و دانش امام خمینی چابهار »
آخرین دیدگاه‌ها