ارسال کننده: احمد کاظمی زاده Ahmad Kazemi Zadeh
این خبر هر چند تکراری،اما آنقدر داغ است که آدم را آتش می زند ،” شیوع ایدز در بین کودکان کار ۴۰ درصد بیشتر از کل جامعه است”.
این را امروز سی ام تیر ماه ۱۳۹۴، علی اکبر سیاری معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد.او در تمام سخنانش به همین یک جمله در مورد کودکان کار اکتفا کرد .
اما همین یک جمله نیز نیز با آمار های سال های گذشته تناقض داشت .
۱۳۹۱ – عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان
فرشید یزدانی :”نرخ ابتلای کودکان کار و خیابان به ایدز ۴۵ برابر جامعه است که از این افراد، یک‌سوم کودکان مبتلا ۱۰ تا ۱۴ساله و دو سوم ۱۵ تا ۱۸ ساله هستند”.
۱۳۹۲– معاون بهداشتی وزیر بهداشت ایران
علی‌اکبر سیاری “طبق تحقیق از یک هزار کودک کار و خیابان، ۲۹ درصد افراد ۱۵ تا ۱۸ ساله رابطه جنسی داشته‌اند و ۱۴۴ نفرشان دارای چند شریک جنسی بودن”.
۱۳۹۳ -رئیس مرکز تحقیقات ایدز در ایران
مینو محرز :” بیشترین موارد ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابان چه در بین دختران و چه در بین پسران ، ناشی از تجاوز جنسی است”.
همچنین اعتیاد گروه‌های سنی بالاتر در میان این کودکان ، از راه‌های دیگر انتقال ایدز است.
او پیش‌تر با اشاره به تحقیق سال های ۱۳۸۷ گفته بود، از یک هزار کودک مورد مطالعه، ۴ تا ۵ درصدشان مبتلا به ویروس HIV مثبت هستند”.
او گفت:بیشترین میزان شیوع ایدز در کودکان کار و خیابان در سنین بین ۱۰ تا ۱۸ سال است.
طبق پژوهش‌های انجام شده از سوی فعالان حقوق کودک در ایران، ۳۲ درصد کودکان کار مورد آزار جسمی، روحی و جنسی قرار می‌گیرند.
به غیر از رابطه جنسی “زباله‌گردی” و تماس با سرنگ آلوده و اجسام تیز نیز یکی از دلایل ابتلای کودکان کار به ویروس ایدز عنوان می‌شود.
حالا این آمارها را بخوانید
۴٫۸ ،درصد از ۱۲۲ کودک کار در اصفهان می گویند:” یک تا پنج‌بار مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند. «۳٫۳ درصد از آنها بین پنج تا ده بار و بالاتر قربانی تجاوز جنسی بوده اند.»
این عدد ها حاصل تحقیق چهار پژوهشگر است که آن را سال ۹۱ منتشر کرده اند.” ۷۵٫۴درصد از کودکان کار مورد مطالعه در اصفهان پسر و ۲۴٫۶ درصد از آنها دختر بوده‌اند، با دامنه سنی ۵ تا ۱۴ سال. ۳۲ درصد از آنان بومی استان اصفهان بودند و بقیه از استان‌های دیگر. ۷۲ درصد والدین معتاد داشتند و ۱۴٫۸ آنها فرزند طلاق بودند.
۴۹درصد از کودکان به علت مشکلات اقتصادی، ۱۸٫۹ درصد به اجبار والدین، ۱۴٫۸ درصد فرار از خانه، ۳٫۲ درصد به دلیل نداشتن سرپرست، ۲٫۵ درصد به علت فرار از دست نامادری و ۱٫۶ درصد به اجبار نامادری در خیابان بودند.
این آمار از بین ۱۲۲ کودک کار بیرون آمده است ،اکثر آنها پسر بودند و دست فروش ،والدین معتاد داشتند که آنها را آزار جسمی می داد و اکثر آنها به کارهای انحرافی دست زده بودند.این عدد های ترسناک فقط از مطالعه بر روی ۱۲۲ کودک کار در یک شهر ایران است . آمار بقیه شهر ها و کل کشور همچنان در هاله ای از ابهام است.
همان سال ۹۱ خسرو صالحی -فعال حقوق کودک با استناد به تحقیقی در جنوب تهران گفت: ” ۶۶ درصد کودکان خیابان به بیماری عفونت های انگلی روده، ۱۰درصد به عفونت های اداری،۹۶ درصد به پوسیدگی دندان ها و بیماری های لثه و ۲۴ درصد به عفونت های پوستی مبتلا بودند”.
جامعه آماری که صالحی از او سخن می گفت فقط ۸۷ کودک بود . اما از همان تعداد که میانگین سنی شان ۱۱ سال بود، ۱/۱۶ درصد مصرف سیگار و ۱/۹ درصد مصرف مواد مخدر داشتند.
۷/۵ درصد شان به خودکشی فکر می کردند و در مجموع ۴/۶۱ درصد از کودکان افسردگی داشتند. در مجموع ۲۱ درصد از کودکان مورد مطالعه و ۱۵ درصد کودکان مبتلا به افسردگی، مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته بودند.
خشونت جنسی دستمزد کودکان کار
کودکانی که در خیابان ها کار میکنند، نه آمارشان مشخص است،نه خانواده شان و نه حتی سازمانی که متولی حمایت از آنهاست .
“دی” ماهی که گذشت همایون هاشمی، رئیس سازمان بهزیستی ایران اعلام کرده بود”حدود ۷ درصد از کودکان خیابانی سازماندهی شده، سابقه مصرف مواد مخدر را داشته‌اند”.
او به استناد آمار گفته بود: “۶۸ درصد کودکان خیابانی در ایران با یکی از والدین خود زندگی می کنند و به همین دلیل این کودکان در معرض انواع آسیب ها قرار دارند”.
کودکان خیابانی در خیابان ها کار می کنند و دستمزدشان از جامعه خشونت است،خشونت جنسی، جسمی و کلامی .
کار آنها بر پایه مستندات قانونی ممنوع است ولی با همه این ممنوعیت ها برای کار آنها،آمار های غیر رسمی از زندگی ۷ میلیون کودک کار در ایران خبر می دهد.
نان آوران کوچکی که شرایط زندگیشان از بد شروع و به وخیم ختم می شود.کودکانی که قربانی سرپرست های بد،جامعه بد، قانون بد ،حمایت بد هستند و در نهایت یک زندگی تلخ را تجربه می کنند .
چند ماه پیش روزبه کردونی مدیرکل دفتر امور آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی آمار آنها را این گونه عنوان کرد .
او گفت: “حدود ۶۰ درصد کودکان خیابان ایرانی هستند که کودکان بین ۱۰ تا ۱۴ سال ۴۵ درصد کل کودکان خیابانی را شامل می شوند، همچنین ۳۴ درصد از کودکان خیابانی در حال تحصیل هستند، ۴۰درصد ترک تحصیل کردند و ۲۴درصد از بچه ها اصلا به مدرسه نرفته اند .
او گفت در حال حاضر ۱۱ دستگاه متولی رسیدگی به این کودکان هستند ولی برخی از دستگاه‌های عضو شورای ساماندهی از مسئولیت خود بی اطلاع هستند .
۱۱ سازمان که کودکان را همچون توپ بازی به زمین دیگری پاس می دهند.آنها به نام کودکان کار بودجه می گیرند در حالی که وظیفه خود را در قبال آنها نمی دانند . فقط هرزگاهی آماری از گوشه و کنار پیدا می کنند دستی بر آن می کشند ، آن را باب میل می کنند و رسانه ای .کودکان کار ۱۱ سرپرست و متولی دارند ولی همگی بی سرپرستند . خانه امن 30 تیرماه
آخرین دیدگاه‌ها