وی افزود: به طور کل از نظر تعداد کودکان کار،  وضعیت استان در کشور شرایط وخیمی نیست اما این نمی‌تواند دلیلی برای بی‌توجهی نسبت به این پدیده باشد.

این مسئول اظهار کرد: بر اساس آخرین رصد انجام شده در اداره کل بهزیستی بالغ بر ۸۵ درصد کسانی که بر سر چهارراه‌ها و میادین به فروش گل و پاک کردن شیشه ماشین مشغولند کودکان افغان هستند. فرهنگ افغان‌ها ایجاب می‌کند که بچه باید کار کند، چه خانواده او فقیر باشند و چه پولدار!  موضوع دوم تکدی‌گری برخی از اتباع خارجی است است که این افراد  عموما پاکستانی هستند.

مدیرکل امور اجتماعی استانداری بوشهر بیان کرد: درباره  این مسئله در نشست و هم اندیشی با دستگاه‌ها، از ۲۵ تیر ماه طرح ساماندهی متکدیان و کودکان کار اتباع بیگانه و آمرین و مباشرین کار غیر قانونی را از شمال استان آغاز کردیم و این طرح هر سه روز بر اساس جدول زمانبندی انجام می شود.

برزگرزاده تصریح کرد: کودکان کار بر دو نوع هستند یا اینکه پدر و مادر این کودکان دارای مجوز هستند که پس از تحویل به اداره اتباع اخطار دریافت می کنند و در دفعه سوم اگر این اتفاق بیفتد طی تشریفات اداره اتباع و امور خارجه مجوز ایشان لغو شده و در صورت نداشتن مجوز  باید خالک ایران را ترک کنند  که در برخی موارد احتیاج به دستور قضایی وجود دارد.

وی ادامه داد: به هر ترتیب در کل کشور می‌بینیم که باز هم ورود می کنند و به کارشان ادامه می دهند، البته طرح ساماندهی نیز هر دو ماه یک بار اجرا خواهد شد.

 مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری بوشهر یادآور شد: نکته مهم اینکه مردم ما به تصور انجام کار خیر به این بچه‌ها پول می‌دهند، در حالی که اولین متضرر این پول دادن‌ها خود آن بچه است چون باعث می‌شود پدر، مادر و یا سرپرست غیرقانونی بگوید برو سر چهارراه، تو می‌توانی برای من پول بیاوری! و اگر جامعه به او پول ندهد نمی‌رود سر چهارراه و یا اصلا بوشهر را انتخاب نمی‌کند.

برزگرزاده با اشاره به تکدی گری و میزان شیوع آن در جامعه گفت: متاسفانه این کودکان در پاکستان به طور حرفه‌ای فلج شده و به مشتریان ایرانی و غیر ایرانی فروخته می‌شوند.

این مقام مسئول خاطرنشان کرد: آنها بچه را در پاکستان تعمدا علیل می کنند و ما نیز بازار آنان را با پول دادن تامین می کنیم و این باعث می شود افرادی به عنوان سرمایه گذاری به این موضوع نگاه کنند.

مدیرکل امور اجتماعی استانداری بوشهر تاکید کرد: جامعه باید نسبت به این موضوع آگاه شود تا به این کودکان کمک نشود چون اینها غالبا نیازمند نیستند و اگر هم نیازمند باشند راههای  قانونی کمک به آنها  و سازمان‌های حمایتی برای این کار وجود دارد.