۲۴.۲.۱۴۰
۲۴.۲.۱۴۰۲(کمپین حقوق بشر ایران)
جمعی از وکلا و هنرمندان در بیانیه‌ای خطاب به «همراهان و فعالان حقوق بشر» با اشاره به تداوم حملات شیمیایی به مدارس از تمام نهادها و سازمان‌‌ها و فعالان حقوق بشری خواستند تا ضمن اعتراض شدید به انفعال مقامات جمهوری اسلامی، موضوع حملات شیمیایی را به صورت «امری مجرمانه و جنایت‌کارانه» در دستور کار نهادهای قضایی بین‌المللی قرار دهند. در بخش از این بیانیه با اشاره به اینکه هر اقدام و حرکت اعتراضی از چشم نیروهای استبدادی پنهان نمی‌ماند بی‌توجهی به کشف و شناسایی عامل این جنایت‌ها دستور کار باندهای پنهان در “تاریک‌خانه‌های قدرت مافیایی” است. این گروه از وکلا و سینماگران در بیانیه خود تاکید کردند که با وجود تداوم حملات شیمیایی به دانش‌آموزان در سراسر ایران هنوز نهادهای بین‌المللی موضع گیری‌های «موثر و بازدارنده» درخصوص این جنایت به عمل نیاورده‌اند. بیش از یک ماه پیش و در میانه شدت گرفتن حملات شیمیایی به مدارس در سراسر ایران ۲۰وکیل و حقوقدان ایرانی در نامه‌ای به چهار مرجع بین‌المللی یعنی سازمان جهانی بهداشت (WHO)، سازمان آموزشی علمی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO) ، مدیر اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) و کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC)، خواهان تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) شده‌اند تا درباره به موضوع حملات شیمیایی به دانش آموزان تحقیق و اقدام فوری کنند. متن کامل بیانیه وکلا و سینماگران:همراهان و فعالان حقوق بشرم سمومیت‌های عمدی در مدارس ایران که از آذرماه ۱۴۰۱ در قم شروع شده است، تا پایان سال بیش از ۱۳ هزار نفر را مسموم کرده است.در حالی که هر اقدام و حرکت اعتراضی از چشم نیروهای استبدادی پنهان نمی‌ماند بی‌توجهی به کشف عامل این جنایت‌ها، دستور کار باندهای پنهان در “تاریک‌خانه‌های قدرت مافیایی” است.گویی این عمل نوعی تهدید و انتقام‌گیری از دختران جوان و نوجوانی است که در جنبش دوران‌ساز “زن، زندگی، آزادی” وجهه‌ی همت خود را پایان دادن به حجاب اجباری و مطالبه‌ی حقوق زنان قرار داده‌اند.شواهد نشان می‌دهد تقسیم کار نانوشته‌ای بین “مرکز غیبی” این جنایات گسترده و آمران و عاملان آن وجود دارد و حکومت بی‌توجه و منفعل، دست “دهشت افکنان”را برای تداوم عملیات باز گذاشته است.با گسترش و تعمیق این جنایت در چند روز اخیر یکی از دانش‌آموزان پسر در استان کردستان کشته شد.با این همه هنوز نهادهای بین‌المللی موضع گیری‌های موثر و بازدارنده به عمل نیاورده‌اند.در چنین شرایطی وظیفه‌ی کنشگران، فعالان مدنی و حقوق بشر و کوشندگان جنبش” زن، زندگی، آزادی” در برابر چنین اقدامات ضدبشری که عملا ماهیتی جنون آمیز داشته و مصداق “جنایت علیه بشریت ” است چیست؟بی‌تردید پایداری و افشای آمران و مامورین این جنایت دهشتناک وظیفه آنی و فوری ماست. از کلیه‌ی فعالان حقوق بشر می‌خواهیم با استفاده از موقعیت و جایگاه حقوق بشری و قانونی خود، اعتراض شدید به انفعال دولت جمهوری اسلامی را اعلام کنند و چنانچه اقدامی عاجل و موثر از سوی دولت صورت نپذیرد موضوع را به صورت امری مجرمانه و جنایت‌کارانه در دستور کار نهادهای قضایی بین‌المللی قرار دهند.تنها مقاومت و پایداری مردم آزادی‌خواه و کنشگران جنبش “زن، زندگی، آزادی” با حمایت نهادهای همبسته‌ی حقوق بشری در بستری مردمی می‌تواند جنایتکاران را از اقدامات خود پشیمان کند.امضا کنندگان: گیتی پورفاضل، جعفر پناهی، رمضان حاجی مشهدی، سعید دهقان، کتایون ریاحی، حسین رئیسی، فرزانه زیلابی، نسرین ستوده، مهرانگیز کار، محمد مقیمی
آخرین دیدگاه‌ها