۴مرادا۱۴۰۳ بی‌بی‌سی
دانش آموزان کلاس اولی دیگر نه «بابا آب داد» می‌خوانند و نه «آن مرد با اسب آمد». آموزش کلمات با نوشتن «انار، برادر، باران، آرد، داس، سبد، توت و…» شروع نمی‌شود، «مادر در باران» نمی‌آید و «نانوا» نیز «نان» نمی‌پزد.
در کتاب فارسی کلاس اول، قبل از هرچیز عکسی از «امام مهربان» (روح‌الله خمینی) است. بعد تصویری از یک خانه نقاشی شده است که در داخل آن روی تلویزیون قرآن قرار دارد و در قفسه زیر میز تلویزیون نیز ده جلد کتاب با عناوینی مانند صحیفه نور، دایره‌المعارف، توضیح‌المسایل، نهج‌البلاغه، اطلاعات عمومی، شاهنامه فردوسی و… (بقیه ناخوانا) به چشم می‌خورند. در این تصویر دختربچه و مادر در خانه هم روسری بر سر دارند و حتی یک تار موی آنها بیرون نیست. کمی آن‌طرف‌تر پدر برای پسرش کتاب می‌خواند.
در صفحه چهار کتاب، شعر «خدای مهربان» و تصویر دختری با روسری و مقنعه به چشم می‌خورد و پس از چند تصویر دیگر، چند کلمه مانند مدرسه، کفش، مسجد، امام، پرچم، مداد، میز، نیمکت و آبی… نوشته شده است. این اولین تصاویر کتاب فارسی کلاس اول است که می‌خواهد حلقه اتصال میان دنیای خانه و خانواده به جمع و جامعه باشد؛ کتابی که بنیان و سنگ‌بنای تعلیم و تربیت را در یک کودک هفت ساله پی‌ریزی می‌کند و انباشته از نگاه ایدئولوژیک و مفاهیم مذهبی و دینی است.
در مقدمه کتاب فارسی تاکید شده که این تغییرات براساس «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» صورت گرفته است. در طول ۲۰ سال قرار بوده که این سند تا سال ۱۴۰۴، ایران را تبدیل به «مرجعیت علمی جهانی» کند. در این سند چشم‌اندازی برای آموزش و پرورش ایران پیش بینی شده که تا سال آینده، «الهام‌بخش و دارای تعامل سازنده و مؤثر با نظام‌های تعلیم و تربیتی در سطح جهان» باشد و در «زمینه‌سازی برای شکوفایی فطرت و استعدادها و شکل‌گیری هویت یکپارچه اسلامی، انقلابی ـ ایرانی» توانمند باشد. در آینده‌ای که این سند تصویر کرده دانش‌آموزان «کارآمد، اثربخش، یادگیرنده، عدالت‌محور و مشارکت‌جو، مومن، منتظر، تعالی‌جو و تحول‌آفرین، انقلابی، آینده‌نگر، عاقل، متعهد، امین، بصیر، حق‌شناس و…» خواهند بود.
آخرین دیدگاه‌ها